10 juli 2005

Ik ben vandaag met kriebels opgestaan, nog van een paar Vlamingen afscheid genomen en toen naar de lobby gegaan waar ik dan ongemakkelijk naast mijn advisor zat te wachten op mijn gastfamilie. Toen mijn Thaise vader en moeder eindelijk aankwamen sprong mijn advisor op, het is dat dat ik wist dat zei het waren, anders had ik het niet door gehad. Er liep nog een klein ventje bij die een veel te grote bril op had die hem constant afzakte, het bleek de leerkracht wiskunde te zijn van de school waar ik naar toe ging en waar ook mijn gastvader les geeft.
We waren klaar voor de rit naar huis, maar zijn nog even in een grote computerwinkel gestopt.
Het huis is groot en mooi tegenover de buren, wij hebben een huis van steen! Er zijn geen vensters, dat is hier niet nodig, er zijn houten luiken met vliegenramen. Er lopen hagedissen over de muren, en de wc is nog te doen het is een wc zoals wij ook hebben, alleen gebruiken ze hier geen wc-papier maar een soort van waterspuit. Maar op veel openbare plaatsen heb je zo een walgelijke franse wc. Ik heb mijzelf al voorgenomen om die zoveel mogelijk te vermijden.

Het gaat niet makkelijk worden hier, mijn ouders spreken bijna geen engels mijn broer ook niet maar mijn zusje wel een beetje, en zij is de jongste.
Weet je ze hebben hier een tv van zeker een meter op anderhalve meter. AMAAI!!! Ik wist niet wat ik zag!!!
Mijn kamer is een kleine maar wel grotere kamer als in België. En het allerbelangrijkste, het heeft een airconditioning!!!

Deze avond hebben mijn broer(Bank) en mijn zusje(Bow) mij al vanalles Thais geleerd, het geld en een paar woorden, maar ik weet niet als ik die morgen nog ga kennen.