13 juli 2005

de dagen worden als maar meer gevuld en plezant. Deze morgen moest ik wel weer spreken voor de school, omdat ik Engels kon. Maar dat dat mij twee minuten op voorhand is gezegd vond ik niet plezant.
Maar toen begonnen de lessen weer, eerst wiskunde dat helemaal niet te vergelijken is met de lessen wiskunde in België, die leerkracht die geeft geen les, die laat gewoon een video zien over wiskunde of laat zijn leerlingen iets in de bib opzoeken, denk je dat hijzelf uit leg geeft. Toen was er fysica, maar ik ven naar het Thais koken gegaan, en dat was wel plezant, ook al heb ik er geen snars van begrepen.
En in de namiddag was er turnen maar ik ben eerst nog met jimmy naar een klas 15jarige meisjes gegaan om wat engels te babbelen, ook zei moesten zich in engels voorstellen, maar ze waren zo zenuwachtig dat ze bijna constant zaten te giechelen en als ik daar iets op zei moesten ze nog meer giechelen, ik voel mij hier zo een tienderidool dat alleen maar playbackt, ik heb toch niets gedaan om zo een reacties te krijgen. In de turnles was ik alweer met mensen die geen engels spraken, we hebben volleybal gespeeld gehad en toen ik de bal ook maar aanraakte begon iedereen te juichen. Precies als wij geen volleybal spelen in België.
Jimmy is trouwens fan van clouseau geworden, ik heb haar de cd oker gekopieerd en die staat bijna altijd op in de leraarskamer.
’s Avonds zat ik te tekenen terwijl de andere naar de massagrote tv waren aan het kijken toen plots de zus van mom hier was met een Amerikaan, Pikkie (not piggy zoals hij zie) blijkbaar hadden mijn ouders gevraagd als hij kon komen omdat ik dan iemand zou hebben om tegen te praten. Hij sprak vloeiend thais en dat zorgde er ook voor dat mijn ouders en ik eens konden babbelen zonder moeite te doen om elkaar te verstaan. Er was vanalles gezegd, teveel om op te noemen, maar het kwam erop neer dat ze blij waren dat ik er was en mij zouden behandelen als een andere dochter en niet als bijvoorbeeld een leerkracht engels voor de kinderen.