6 oktober 2005

het was dus vandaag de verjaardag van mijn Thaise moeder. Op het begin van de dag was er niet veel van te merken en ging alles zijn saaie gangetje weer van nadenken wat ik zou kunnen gaan doen. en ondertussen waren ze hier al naar de tempel vertrokken zonder mij mee te nemen! Ze hadden niet eens gevraagd, nu moet ik zeggen heel erg vond ik het niet, een tempel kan redelijk saai zijn. toen ze terug waren heb ik een fiets gepakt en helemaal alleen vertrokken. het was bevrijdend! De vrijheid die ik hier op het begin van mijn jaar heb afgegeven is een deeltje terug gewonnen! Het was wel een grappige rit, al de mensen die ik tegenkwam wisten niet wat te doen, ze bleven me alleen wat aanstaren maar de tweede keer dat ik langskwam durfde ze al iets te roepen. Hey!! Op mijn weg moest er ook een vrachtwagen voorbij steken, hij begon te toeten dus dacht ik dat ik meer aan de kant moest. Maar toen hij mij een tweede keer moest inhalen (hij bracht drank rond dus stopte die af en toe) begon hij weer te toeten en ik ging weer braaf helemaal aan de kant maar toen hij bijna voorbij was stak een medepassagier zijn hoofd uit het raam lachte breed stak zijn duim in de lucht en zei: good!!! Iets anders dat je onderweg tegenkwam waren natuurlijk de tientallen honden die vrij rondlopen, mijn ervaring uit België is, blijf ervan uit de buurt! Maar hier kan je soms niet anders dan erlangs, en dan kijken die honden u aan van, moet ik nu echt uit de weg gaan? Ik was een halfuurtje weg op de fiets, ik heb dan ook ontdekt dat het een kwartiertje met de fiets naar Jimmy is, dat is dus goed om te weten voor deze vakantie.
Toen ik terug thuis kwam zat mijn broer op zijn fiets, hij kon me niet geloven dat ik helemaal die kant op was geweest.
Even later stond ik op de brug voor ons huis met mijn broer en zus met bommetjes te spelen, bommetjes die je moet neergooien en dan ontploffen, bommetjes die je moet aansteken en dan weggooien, dingetjes die je op de grond moet leggen en dan met je voet over moet gaan en die knetteren dan, van die sterretjes en dan nog klein vuurwerk op een stokje. het was leuk om te doen. En toen kwamen mijn broer en zus op het idee om meer te gaan kopen. Kopen waar? Was mijn eerste gedachten. Nu bleek, als we met de fiets dus die kant op gingen waar we nooit naar toe gaan, dan kom je verder op nog een ander dorpje tegen, nu was de hond ook weer meegelopen, dat er dan weer voor zorgde dat er soms drie blaffende honden achter ons aanliepen. Wij dus keihard fietsen! En in het winkeltje aangekomen hadden we weer een voorraad gekocht voor minder dan een euro, (dat wordt plezant met nieuwjaar).
Maar we gingen het ’s avonds pas gebruiken, omdat het dan raar maar waar donker is. Terug thuis gingen we naar iets vertrekken, geen idee naar waar, we zaten weer met ons drietjes in de achterbak van de jeep onder een mooie maar vage sterrenhemel. We gingen naar een markt, ze hadden er vanalles, maar we hebben niets gekocht gehad. Hier ben ik nog klasgenoten tegen het lijf gelopen die ik in de middag ook had gezien, Boa! Zeiden ze verwonderd.
Maar we hadden nog geen avondeten gehad vandaag, we gingen uiteten! Het was thaise berbeque, dat wat ik ook al eens met Paula en haar ouders heb gegeten. Het was wel gezellig, en ik krijg het stokjes eten ongeveer onder de knie, wel moesten mijn ouders heel hard lachen toen ik mijn vinger begon te stretchen, die begon pijn te doen van dat stokje zolang vast te houden.
Terug thuis was het tijd voor ons vuurwerk. Plezant! Nu hadden we ook zo van die grote staven die je moest vasthouden en dan kwam daar vuurwerk uit dat heel ver schoot mooi! Een mooie afsluiter van de dag.

p.s: ik ben 5oktober niet vergeten, hier is gewoon niets gebeurt.