9 oktober 2005

we zaten als eerste aan de ontbijttafel, om ook weer als laatste te vertrekken omdat we een plezant gesprek hadden met de meisjes van Noorwegen waar we gisteren ook mee samen zaten aan tafel. Siri en Maline zijn hun naam. Dan hadden we ons koffer moeten nemen om naar ons ander hotel te gaan. Toen mochten we weer over ons problemen gaan babbelen, ik noemde het groepstherapie. Heb je problemen met je gastfamilie, advisor, counseler… . en na alles nog eens aangehoord te hebben besef ik toch wel dat ik heel veel geluk heb met mijn situatie.
Na het middageten kregen we Thaise (voor mij) initiatie lessen in Thaise dans en Thais boksen. Was wel plezant, maar ik sliep bijna half, waardoor ik ook maar de helft van mijn energie erin had gestoken.
Toen waren we weer “vrij” we kregen eindelijk de sleutel van onze kamer, ik lag weer met carolien samen, alleen lag er nu ook een meisje van Hongarije bij ons waar ik de naam niet van kan uitspreken. Maar de dag was nog lang niet om, (toch raar wat je allemaal in één dag kunt doen) we zijn toen nog met een blaffende trein (zoals ik die genoemd had omdat de locomotief een hond was) sightseeing gaan doen. we zijn bij een vissenkwekerij gestopt, dat was natuurlijk enorm saai om te zien, wauw vissen!
Maar gelukkig had ik compagnie van Maline en Siri die totaal dezelfde humor als mij hebben waardoor we de hele blaffende rit de enige waren die een beetje plezier hadden.
De avond viel en het was tijd om nog eens te gaan eten, deze keer was er karaoke, waar de Thaise begeleiders een beetje teveel gebruik van maakte omdat ze niet konden zingen, het gevolg was dat iedereen aan het vluchten was naar het strand. Maar omdat het even later weer aan het regenen was moesten we weer terug komen. Daar hebben we ons dan maar met een groep meiden neergezet en nog eens gebabbeld, het was gezellig. En van die groep waren er nog mensen die wouden gaan zwemmen in de zee, dat hebben we dan ook gedaan, het was donker en wij lagen in de zee te pootje baden we waren nog vergezeld door het meisje van oostenrijk Paula, een ik weet niet hoe zotte madam.
Maar de dag was nog steeds lang niet gedaan, ik heb nog op de hotelkamer gezeten van de meiden uit Noorwegen en toen was de dag wel voorbij, en zo gingen we dus een nieuwe dag in, babbelen over van alles en nog wat toen we besefte dat het al drie uur ‘s nachts was.