24 november 2005

weer een dag voorbij, de tijd blijft echt niet stilstaan. Ik ben nog steeds bij Paula haar huis samen met lulu van Costa Rica. Vandaag is er niet echt veel gebeurt, we waren nog lui van gisteren. Daarom zijn we pas om negen uit ons bed geklauterd om dan niets te doen buiten twee films te kijken, terwijl ik op een ongemakkelijke stoel zat. en een puzzel te maken van een lelijke zeemeermin. Het meest actieve dat vandaag gebeurt is, is misschien de bal die we op verschillende manieren naar elkaar hebben gegooid zonder echt een spel te spelen en het badmintonspel. Na dit even te doen waren we weer terug in onze luie status. Maar die werd al rap verbroken toen we met ons drieën in de laadbak van de jeep zaten op weg naar ik wist niet waar. Het bleek dat we iets gingen doen bij de kleine huisjes die de ouders van Paula hebben gebouwd. Een bed in elkaar zetten of zo. Maar omdat we er meer in de weg liepen dan dat we konden helpen hebben wij ons rustig neergezet in het huisje op het water. Heerlijk is het daar. En toen ze klaar waren en het donker werd was het ook meteen tijd om te gaan eten. Het was een restaurant waar we wel vaker gingen als ik bij Paula ben, maar waar ik ook af en toe ga met mijn familie. De madam die daar werkt had me dan ook weer meteen herkend en dat ook duidelijk gemaakt. Het eten was heerlijk, het ging van sticky rijst naar gewone rijst en dan ijs. Natuurlijk was er meer dan alleen rijst maar dat is teveel om op te noemen.