5-6-7-8-9-10-11-12 februari 2006

de dagen vliegen hier voorbij zonder dat er echt iets gebeurt. Het was dan ook echt een luie week. De telefoonlijn thuis werkt nog steeds niet, en op school hebben ze de internetlijn die ik op de lerarenkamer gebruikte weggehaald en op een ander lokaal aangesloten zodat de zesdejaars kunnen opzoeken waar ze gaan verder studeren. Geen internet voor mij dus wat redelijk frustrerend is omdat ik nog steeds niets van Paula heb gehoord sinds ze terug in Argentinië is en daar ben ik wel benieuwd naar. Maar ja, internet was blijkbaar de enige echte reden waarom ik naar school ging. Het is misschien daarom dat ik meer en meer ’s morgens de zin niet meer heb om op te staan en gewoon blijf liggen. Er is alleen nog internet in de bibliotheek van school tot mijn beschikking, maar dat staat alleen tot mijn beschikking als de bibliotheekmadam vindt dat ik erop mag. Meestal zit ik gewoon in de bib te wachten tot de Thaise studenten klaar zijn met hun huiswerken meestal zijn dit PowerPoint presentaties over ik weet niet wat met lelijke cartoonfiguurtjes op de achtergrond.

Maar goed, ik zit daar dan, en na een uur of twee komt er een stoeltje vrij achter één van de vier computers dat ik dan nog onzeker inneem om dan een uur of twee mijn site in orde te brengen en de twee of drie mails te lezen die ik heb. jep dat lees je goed, TWEE OF DRIE mails. Ik vind het schandalig! Jullie weten misschien wat er met mij gaande is hier, maar ik weet helemaal niets van wat er daar gaande is. hierbij vraag ik dus om mij niet te vergeten en mij mails te sturen, ik voel mij hier helemaal vergeten door iedereen! Jullie moesten jullie schamen.

Maar goed dat even van mijn hart lever of wat het ook mag zijn. de afgelopen dagen is er echt niets interessants of raars gebeurt buiten dan dat er op school een scoutskamp is geweest net zoals op mijn broer en zus hun school (misschien over heel Thailand wie weet) je bent hier als Thaise student namelijk altijd in de scouts omdat dat een onderdeel is van school, dat is elke woensdag voor een bepaalde leeftijdscategorie tijdens schooluren. En die hadden dus voor drie dagen kamp op school waardoor het er nogal raar aan toe ging. Zelfs mijn vader liep in een heel grappig scoutspakje rond (hij is leerkracht en dat was zijn uniform voor de volgende dagen), ik ben maar heel serieus gebleven toen ik hem daarin zag want hij gaf mij echt zo een blik van, kom lach nu maar en laat mij dan met rust. Misschien had ik een foto moeten nemen.

In de avond hebben al de leerkrachten nog een vergadering gehad waarbij ik braaf op een stoeltje moest wachten tot die gedaan was. ik was daar redelijk kwaad om vooral omdat niemand mij op voorhand had vertelt dat dit ging gebeuren en ik dacht dat we naar huis gingen.

En het tweede interessante, maar meer rare wat er in de afgelopen dagen is gebeurt is dat op een zaterdag voormiddag mijn moeder en broer de hele dag in de keuken op de vloer naast het wasmachine hebben geslapen. Als ik niet zo lang in Thailand was geweest zou ik dat het raarste zicht van de wereld hebben gevonden, maar nu na zeven maanden verbaast mij hier niets meer.

Denk aan mij als je dit leest, en stuur mij eens een mail hoe het daar met jullie afgaat!