1 februari 2006

het was vreselijk laat in de avond geworden eigenlijk in de morgen, maar daar trokken we ons vandaag niets van aan. we gingen weer op uitstap, je zou niets anders verwachten van afs. deze keer begonnen we weer met een school, maar een heel andere school als normaal, het was een school met de bergvolken van Thailand, ze zijn daar heel arm en wij zouden ze een paar donaties van kleren en snoep doen. nog voor we alles fatsoenlijk hadden gezien werden we de bus terug ingejaagd, we gingen eerst naar het dorp van de bergvolken. En het was een dorp met van die schamele huisjes. Maar je kon er heel veel handgemaakte textieldingen kopen, sjaals en tassen en bloezen, iedereen heeft dan ook wel iets gekocht. Ik ook. En dan gingen we allemaal terug de bus in terug naar de school, en deze keer mochten we ons wel neerzetten op de ijzeren groene stoelen. Er was een klein showke door de leerlingen voorgebracht, een heel leuke Thaise dans, heel leuke muziek en leuke liedjes, natuurlijk werd dit allemaal op de achtergrond geduwd door het eten dat we in onze handen kregen geduwd. En na dit alles mochten we de snoep en kleren aan de kinderen geven, die gaven ons in de plaats tekeningen. Heel leuk. En toen hebben we nog om één of andere reden een soort van cirkel dans gedaan met al de leerlingen en afs studenten.
De volgende stop was een tempel, maar voor we naar de tempel konden moesten we de veel te lange trap op, ik denk dat het ergens 396 trede waren, verbeter mij als het verkeerd is. een hele onderneming dus, maar raar maar waar waren de Thaise mensen eerder voor ons boven, ze waren namelijk van de ander kant met de bus gekomen. Foetelaars. Ik was natuurlijk ook de einge met een knalrode kop op het einde reacties waren dus niet te vermijden. De tempel was niet meer speciaal als alle ander tempels die ik al gezien heb, alleen zat er een monnik in die engels sprak. En toen moesten we heel die trap nog af gaan, en het was niet zo een goede trap, maar zo een van natuurlijke steen, en ik moest er niet te lang naar kijken want dan begon mij alles raar te worden, het was gewoon heel raar om die trap af te lopen, maar misschien had ik het moeten doen zoals die twee zotten, die trap afrennen.
De volgende stop was ergens iets officieels, en toen ik in de bus rechtstond, want er was niet genoeg plaats voor iedereen zag ik dat er een agent stond bij dat ding om de verkeerslichten te veranderen, doen ze dat hier nu echt met de hand dacht ik nog. Dat officieel gedoe was inderdaad officieel, het was een regeringsgebouw en kregen heel het beleid van die provincie te horen, dat ze bijvoorbeeld fietspaden aanlegden, heel ongewoon voor Thailand. Maar niemand heeft er echt naar geluisterd. Dus daarom allemaal terug naar het hotel om een douche te nemen. En dat was nodig na die trap, maar we hadden maar een halfuur de tijd hiervoor, om dan naar het diner te gaan in de tuin van dat officieel gebouw. En een kamer delen met twee andere meisjes terwijl er maar één douche is, dat is onmogelijk!
Maar we hebben het op het nippertje gehaald, wat niet te zeggen was over de twee Latino’s die onze groep telt, de bus was vertrokken zonder hen, dat merkte ze natuurlijk toen we al een tijdje waren aan het rijden. Alles komt wel in orde, dat zou de slogan van Thailand moeten zijn. het diner was ook wel leuk, het was een buffet en er stonden veel te veel Thaise mensen te wachten bij de drankjes. Er was ook weer een hele show, Thaise dans, karaoke en van dat. Natuurlijk hebben we op het einde van de avond de karaoke zelf ingepikt. En na een tijdje stond er zelfs een hele bende voor het podium te dansen. Het was een heel leuk feestje dat veel te abrupt werd afgebroken door afs omdat het laat werd (10uur) en er was een tempel langs ons en de monniken zouden niet kunne bidden. Wat ging er dus gebeuren, het feestje ging verder in het hotel. Alleen zaten er nu wat meer mensen bij ons op de kamer te kaarten.
Oh en weet je, het bleek dat we de afgelopen dagen een politie-escorte hebben gehad omdat we de belangrijke gasten zijn van de provincie, het was ook daarom dat die agent de verkeerslichten stond te bedienen, hij zette het op groen voor onze paarse bus. Is dat niet geweldig, maar vooral grappig.