17-18-19 september 2005

weer een weekendje dat voor de deur staat, en elke keer als ik bij Paula blijf slapen ben ik dankbaar over wat ik in mijn gastgezin heb, ik heb een kamer met airconditioning, zij moet de hele nacht naar een ventilator luisteren, ik heb een badkamer met een echte douche zij heeft de Thaise manier van douche, een bak water waar je je water uitschept en over jezelf heen gooit. Ik kan luxueus mijn eten aan een tafel opeten, zij zit op een matje op de grond. Wat zeg je dan, de ene afser heeft meer geluk dan de andere.
Wat stond er weer eens op het programma voor het weekend… future rangsit park een groot winkelcentrum waar je echt alles kunt vinden. We zijn deze keer met een echte bus er naar toe gegaan, en er is iets met de bussen hier, ze hebben geen schema’s, ze hebben geen echte busstoppen, je gaat gewoon langs de weg staan en wacht op een bus of busje, als er dan een is zwaai je gewoon met je hand en de bus zal stoppen.
En we hebben daar ook een filmpje meegepikt, bewitched, ik dacht dat die beter ging zijn.
En toen we helemaal moe waren en de tijd voorbij vloog zonder dat we het besefte gingen we weer naar Paula haar thuis, daar hebben we in de avond een klein feestje gebouwd in haar kamer met een karaoke die hier net zo populair is als in Japan of China.
De volgende dag hebben we onze Thaise vaardigheden toegepast, nietsdoen. Ik ben er heel goed in geworden, in België zou je nooit met een vriend of vriendin gewoon op de grond liggen babbelen en naar het plafon kijken. Maar dat is wat je hier dus wel doet, en het is nog amusant ook. Maar in de avond zijn we naar een markt geweest waar ze leuke broeken hadden, ik heb er eentje gekocht, die zijn zo comfortabel, je zou denken dat je niets aanhad.
En natuurlijk als je weggaat met het gezin moet je ook ergens gaan eten, en omdat het toch weer eens aan het stortregen was en de hele markt plots verdwenen was gingen we maar naar een soort van fonduerestaurant. Zo verliep het, je gaat aan een ijzeren tafel zitten met een gat in het midden, dan komen er mensen met een pot vuur waarop ze een ijzeren ding leggen, in dat ijzeren ding heb je plaats voor water, hier doe je dan de noedels en groenten in die je krijgt, en op de bolling in het midden van dat ijzeren ding leg je je vlees. Een cruising dus tussen fondue en barbecue, ze noemen het hier thaise barbeceu. En om het nog eens allemaal moeilijker te maken dan dat het al is laten ze mij ook nog eens met chinese stokjes eten. Het gevolg van dit alles samen is dus dat je bijna niets gegeten hebt, maar ik vond dat ik toch heel goed met die stokjes overweg kan.
Maandag moest Paula niet naar school omdat er de examens zijn begonnen en dus kon ze nog minder doen dan dat ze er normaal deed. Wij zijn dus in ons bed blijven liggen. Maar toen zei Paula plots dat ze iets wou gaan doen… maar wat. Even later zaten we op de fiets, ik op een veel te kleine fiets, de “bezoersfiets”, en waren we op weg naar de kleine huisjes waar ook zo een ding op het water staat. Alleen stond het vandaag bijna onder water door al de regen. Maar wij waren helemaal tot daar gefietst dus zouden we er ook gaan zitten.
Dat is dus een heerlijke plaats om te zitten, het is er stil, een prachtig uitzicht en het belangrijkste je hebt er niets te doen. daar hebben we zeker nog vier uur gezeten, totdat we weer eens terug moesten omdat het voor mij tijd was om naar huis te gaan. Ik moest normaal naar de school van Paula waar mijn vader me dan zou ophalen, maar nu bleek dat dat niet doorging, dat kreeg ik natuurlijk vijf minuten ervoor te horen. Ik werd ergens aan een pompstation afgezet, en daar kwam mijn moeder en vader aan om dan nog even naar bangkok te gaan, mijn moeder moest nog even naar haar universiteit. En als we toch even in bangkok zijn moeten we toch ook even bij de lotus langs.