8 september 2005

vanmorgen stond ik in mijn sportuniform klaar om naar school te vertrekken. Sporten heb ik zeker gedaan. In de morgen was er het vaste uur zwaard vechten. Maar de les heeft weer een draai gemaakt naar iets anders. Deze keer heb ik ook nog basketbal gedaan en toen was er om één of andere reden een test lopen. ’s Morgens kan het hier dus ook al warm zijn, en op het einde van de les was ik in mijn eigen zweet aan het zwemmen. Ik had dus een rust verdiend, en in die rust ben ik in slaap gevallen op jimmy haar bureau. Daar ben ik nog heel lang blijven liggen. Totdat het middag was, want je kan hier geen enkele maaltijd overslaan in thailand.

In de namiddag was er een les engels die we van jimmy kregen, en toen was er badminton. Ik heb mij meer op het pluimpje van mijn buren geconcentreerd omdat dat zo plezant was om dat weg te slaan. Toen mijn klasgenoten te weten kwamen dat ik naar een english camp ging waren ze mij aan het smeken om juist niet te gaan, pech gehad ik ga morgen toch.

Misschien klinkt dit alles niet zo enthousiast en schitterend, maar het is moeilijk om een dag te vertellen hoe ik het echt beleef. Er zijn zoveel dingen te zien, maar je moet het allemaal zelf hebben meegemaakt om het helemaal te verstaan.