2 december 2005

vrijdag, alleen het idee maakt me een stuk vrolijker. Want zoals iedereen weet komt na vrijdag het weekend, een verlengd weekend deze keer omdat de koning maandag jarig is (net zoals mijn zus). Op school ging het zijn normale gangetje, buiten dan mijn advisor die was aan het rondhuppelen in plaats van aan het wandelen. In de middag had ik plots zin in ijs gekregen, daarom liep ik naar het winkeltje, maar daar was niets meer te vinden, geen snoep, geen brood, geen drinken en geen ijs. Spijtig, ik liep dus naar de cafetaria om te zien als er daar nog ijs was. ijs was er nog, maar geen hoorentjes. Daarom hebben ik en twee andere meisjes van mijn klas één grote kom gekregen met lekker chocolade ijs met chocolade stukjes in. Daar zaten we dus met ons drieën uit die kom ijs te eten, was wel gezellig.
Toen ik thuis was, was het douchen en rap omkleden om dan naar het verjaardagsfeestje van mijn zus te vertrekken. Het was ook het verjaardagsfeestje van de dochter van die vriendin van mijn moeder, dus waarom vieren we ze niet samen, zo denken Thaise mensen. Wij dus op weg naar het huis van die vriendin van mijn moeder. Daar was er al een hele hoop mensen aanwezig. Deze keer mochten we op de grond zitten, er was koude pizza en koude frieten, niet echt smakelijk. Maar er was ook iets Thai met kip, heerlijk. Het was heel gezellig, natuurlijk waren weer al die collega’s van mijn moeder daar met hun kinderen. Die vriendin van mijn moeder woont in een wijk, daarom zijn we eens een blikje om gaan wandelen met de kinderen, het was al donker, maar het is niet zoals in België dat er om de tien meter een lantaarnpaal staat, het was op plaatsen pikkedonker, en het gevolg daarvan was dat de kinderen en zelfs Bank die een kop of twee groter is dan mij de schrik van hun leven kregen. Waarom vroeg ik mij af, blijkbaar waren ze bang voor geesten in het donker. Dit kan je alleen begrijpen als je Thai bent. En toen ik zie dat we in België soms spelletjes spelen in het donker bekeken ze mij wel heel raar. Het feestje liep ten einde kort nadat de kaarsjes van de verjaardagstaart weer waren uitgeblazen, we stapten met ons drieën in de achterbak van de jeep waar Bo haar cadeautjes begon open te maken, (hier is het onbeleefd als je je cadeautjes onmiddellijk open maakt.) maar we gingen natuurlijk nog niet naar huis, eerst gingen we nog bij onze persoonlijke videotheek langs om die stapels dvd’s terug te brengen en weer een nieuwe stapel dvd’s te halen. Yes nieuw kijkmateriaal.