24 januari 2006

het is zo ver, Paula gaat naar huis. Ze is zo zenuwachtig en nerveus dat ze mij zelfs zenuwachtig maakt. ze had om vier uur haar vliegtuig maar we moesten om twee uur op de luchthaven zijn om in te checken. En toch zijn we om zes uur moeten op staan om dan om zeven uur naar het huis van Paula te vertrekken. Paula had mijn T-shirt aan, was wel grappig om te zien eigenlijk. Bij haar thuis heeft ze nog een beetje zitten puzzelen met haar bagage. Dat is ook een heel verhaal, eerst zeiden ze tegen haar twee tassen van twintig kilo, dan zeiden ze dat ze in het totaal vijftig mocht, en heel op het laatste mocht ze plots zestig kilo hebben. Nu was het probleem dat haar tassen te klein waren om er zo veel in te doen. ze heeft dan ook drie keer vandaag gezien wat ze hier kon laten, wat ze mee moest nemen, het gene wat ze dus al de hele week aan het doen was. Benny en ik lagen gewoon op de vloer, ik op mijn computer en hij aan tv of op de playstation.
En toen was het tijd, we stapten in de auto wij met ons drieën van achter en de zus en vader van Paula van voor. De luchthaven was zo druk vooral door toeristen. En het duurde niet lang of wij waren ook een hele bende, want Anna van Duitsland was er nog drie Japanse meisjes een paar klasgenoten van Paula haar buitenlandse leerkrachten haar counselor en advisor haar moeder de persoon van afs, veel dus. En natuurlijk overal waar we stonden blokte we de weg voor de toeristen. Ik denk dat het wel een grappig gezicht geweest is om daar verschillende buitenlanders in een schooluniform te zien, want de meeste kwamen direct van school af. Paula was nu zo zenuwachtig, en dat allemaal omdat ze naar huis was en voor wat ze daar zou tegen komen. Haar handen trillende zo zenuwachtig was ze. Het was allemaal heel raar eigenlijk en besefte niet echt goed wat er gaande was, totdat het dichter bij vier uur kwam. De enige goede vriendin, de Argentijnse mij ging naar huis. Slik! En ik ga hier nog vier maanden alleen zijn. het was dan ook niet makkelijk voor mij of voor Paula om afscheid te nemen, maar op één of andere manier voelde het niet als een afscheid, of misschien wou ik dat denken. Maar ik ben er zeker van dat ik een heeeel goede vriendin rijker ben geworden in de afgelopen zes en een halve maand.