28 januari 2006

ik heb vandaag eens iets actiefs gedaan, ik ben op een fiets gestapt en naar de dichtstbijzijnde winkel gegaan om een gsm kaart te kopen. Natuurlijk zijn mijn buren er nog altijd niet aan gewoon dat ik een buitenlander ben in het grootste boerengat dat ik ooit heb gezien. En het gevolg daarvan was natuurlijk dat alle hoofden draaiden als ze mij voorbij reden op hun motorkes. Soms had ik zin om mijn tong uit te steken of gekken gezichten te trekken, maar dat had ik dan maar niet gedaan.
In de avond zeiden ze mij plots dat er een feest was op school en dat we daar naar toe gingen gaan, ok, ze leren bij dacht ik nog, nu zeggen ze mij het niet vijf minuten op voorhand maar twee uur op voorhand. Je moet hier niet teveel vragen he. Dat feestje bleek een soort van schoolfeest te zijn waar je raar maar waar kon komen eten, het was dus iets tussen een steakdag (op z’n thais en zonder steak) en een schoolfeest. Er stonden op het voetbalveld honderden tafels met een roos tafellaken en rode stoeltjes. je had op voorhand kaartjes moeten kopen waar jou tafel nummer op stond en dan moest je je tafel gaan zoeken. Dan werden het eten gebracht, maar als je nu iets extra’s wou drinken of eten moest je er onmiddellijk voor betalen. Het werd naar thaise normen dus redelijk duur. Er was ook voor muziek gezorgd, er stond namelijk een heel groot podium en daar waren mensen aan het zingen (geen karaoke deze keer maar professionals) en er waren ook constant meisjes in lelijke vegaspluimenpakjes aan het dansen, iedere keer een andere kleur, geel blauw rood roos. Is eigenlijk wel grappig om te zien. en toen was er om een of andere reden vuurwerk, het was zelfs meer vuurwerk dan met nieuwjaar, maar wacht eens even, was het niet ergens op het eind van januari chineesnieuwjaar, ja tuurlijk dat moet het zijn geweest. Ok het was dus vuurwerk voor het chineesnieuwjaar in thailand. Toen vroeg er mij plots iemand als ik mij verveelde, was dat toch die Amerikaan Ikie (ofzoiets) blijkbaar was er nog een meisje van canada hier. Laten we dan maar even met haar gaan praten.
Het was missy, het meisje dat ik ook op het english camp had ontmoet. je komt hier altijd dezelfde buitenlanders tegen! Ik denk dat ik ze ondertussen wel allemaal ken hier in Nakhon Nayok. Even denken (ik, anna, Paula is alweer weg, danielle, eric, cameron is ook al weg, die belg nog een fransman en dan de buitenlandse leerkrachten van Paula. Oh en ik heb gehoord dat er een nieuwe leerkracht is op mijn broer en zus hun school, en dan natuurlijk nog missy en ikie zijn er niet veel dus.)
Doordat ik met haar aan het babbelen was had ik natuurlijk niet door waar mijn familie was, en dat was dom want toen ik terug naar hen wou gaan waren ze plots van hun tafel verdwenen. Nu heb ik daar de rest van de avond op een stoeltje gezeten (ikie en missy waren al weg) af en toe met Jimmy gebabbeld en gewoon gewacht tot ze weer kwamen opdagen. Nu, als een buitenlander op een stoeltje zitten met een heleboel dronken thaien is niet echt slim, die willen altijd met je babbelen, op een moment stonden er twee mannen voor mij te zeveren over alles en nog wat, natuurlijk in de basiscursus engels. en daar stond Bo plots, waar is de rest, zij wist het ook niet, maar ze wist wel waar ze ijs kon vinden. Dus zijn we dat maar gaan halen. En toen zagen we in de verte een hele hoop gele t-shirtjes zitten, mijn moeder had in de morgen ook een geel T-shirt aan dus de kans was groot dat zij daar ook zat met Bank, mijn vader liep dan ook de hele avond een beetje overal rond om te helpen, het was nog steeds zijn school. en ik had gelijk, daar stond mijn broer kwaad te kijken naar ons omdat hij heel de avond alleen bij de vrienden van mijn moeder had moeten zitten zich te vervelen, ik vond het wel grappig. Arm broertje. :-)