29 april 2006

gisteren is er niemand meer in dat bed bijgekropen, is maar goed want het was er zo al veel te warm. Zo, we zijn in phuket, we hebben gisteren een heleboel gezien dus vertrekken we vandaag weer… . als het aan mij lag zou ik nog wat blijven, maar die keus is niet aan mij. Maar een grote haast hebben we niet, want we gingen nog een boottochtje maken. Een boottochtje op hemelsblauw water en tussen enorme mooie rotsen. Onderweg kwamen we een heel dorp op het water tegen, maar we gingen verder naar een rots met een klein stukje strand en het uitzicht van een rots die ze de James bond rots noemen, weet iemand toevallig waarom dit zo is? op dat klein strandje waren wee souvenirwinkeltjes maar om daar te komen moest je een stukje door het water lopen, geen probleem voor de mensen die gewoon sandalen of teensletsen aanhadden, dat zijn dus alle thaien en de toeristen maar ik niet. ik wou eens van de dag genieten zonder tienduizende keren mijn schoenen uit te doen, en nu we toch nergens echt binnen gingen dacht ik die kans te grijpen, ik had het dus weer verkeerd. Ik had dus geen zin om mijn schoen uit te doen om dan door het water en zand te lopen om dan mijn vuile voeten weer in mijn schoenen te steken. Daarom ben ik op een rots aan het water blijven zitten met uitzicht op die jamesbond rots. En waar ik mij altijd mee amuseer in toeristenstreken is naar de toeristen te luisteren om met een beetje geluk wat Nederlands op te vangen. Deze keer was het niets, wel wat Spaans. Maar daar kwam verandering in toen we op dat drijvend dorp souvenirs gingen kopen. Mijn moeder en haar vriendin hebben namelijk een hele tijd nodig gehad om die twee straatjes door te komen en in die tijd was er een hele boot Hollanders aangekomen en weer vertrokken, het was wel grappig om te horen.
De rest van de dag waren we weer op weg richting thuis, maar thuis was nog veel te ver weg om dat vandaag te bereiken of morgen. Daarom gingen we weer in dat huis met het zacht bed en hatelijke badkamer slapen. Toen we daar aankwamen was het nog vroeg in de avond en moesten we nog iets doen om de dag te overleven van verveling. Dus zijn diegene die wouden nog eens in de auto gestapt om naar een tempel te gaan, niet voor monnikengeklaag maar voor het bezichtigen van een schitterende tempel boven op een heuvel waar je een prachtig uitzicht had over de streek met de boomgarden waar in het midden een reuzengrote boedha stond. Het was daar geweldig op die heuvel, zo stil en fris. Ik kon er heel lang blijven zitten als ik wou.