30 april 2006

blijkbaar heeft mijn vader ergens verstand gevonden en wil hij die lange rit van een paar dagen gelden niet opnieuw doen. hij wil het over twee dagen spreiden. Een grote opluchting voor mij want ik ben hier echt een fobie voor auto’s aan het creëren met dat verkeer hier in Thailand. Dus dat betekende dat we morgen pas thuis gingen zijn in plaats van het geplande vandaag maar ook dat we nog ergens een slaapplaats moesten vinden, dat zijn allemaal zorgen voor later. Het betekende ook dat we nu zoveel meer tijd hadden om de toerist uit te hangen.
En hoe gingen we dat doen? we gingen nog eens een boottochtje maken, nu op water dat nog blauwer was met nog meer rotsen in het water en een stuk minder toeristen. Veel beter dus. Het water zag er zo heerlijk uit onder die zon dat ik er gewoon in wou springen, het zou wel een stukje zwemmen zijn geweest, we hebben een uur in de boot gezeten drijvend tussen die rotsen die de meest geweldige vormen en proporties hadden. We zijn niet speciaal ergens naar toe gevaren, ergens naar toe en weer terug gekeerd, en op de terugweg even gestopt bij de huisjes die hier op het water dreven, het was een restaurant, alleen hadden ze geen eten meer. Maar wel een watermeloen die ze ons gratis gegeven hebben, zelf hadden we nog heelrijke verse ananas bij. En toen die op waren konden we weer een uur in de boot zitten.
We zijn ook weer bij de plaats gekomen waar we drie dagen gelden ook waren, het is een heel groot schip op het land, een monument voor waarschijnlijk een koning. maar het meest interessante was het kleine huisje dat er stond waar je vuurwerk af kon laten. Geen vuurwerk met mooie resultaten, maar vuurwerk met heeel veel lawaai. Wij hadden een sliert gekocht met duizend bommetjes en die af gelaten, wat een lawaai, maar zo plezant. Ik heb aan mijn broer gevraagd waarom de mensen dat hier deden, hij had er zelf geen idee van.
Nu kwam het probleem van die slaapplaats, en deze keer waren er geen kennisen om op terug te vallen. Het moest dus een hotel of resort worden. en die was er. We hadden twee huisjes dicht bij het strand, er was airco een heerlijk bed (maar ik heb op de grond geslapen zodat mijn broer het bed kon hebben) en een geweldige badkamer. En over de badkamer wil ik het even hebben, je had daar namelijk twee gedeeltes in, de wasbak en de wc en dan het tweede gedeelte de douche en bij de douche stonden verschillende planten tegen de muren en als je naar boven keek zag je dat er geen dak was maar dat er gewoon een net was gespannen, ik zou er wel eens willen staan als het regende.
Omdat het huisje dicht bij het strand was zijn we ook maar gaan zwemmen, dit strand was niet zo geweldig als die in phuket, er was namelijk heel veel rotzooi te vinden. Er lagen vissersboten op de kust die vertrokken toen wij in het water dreven. Geloof het of niet, maar op een moment waren we met ons vijven een zandkasteel aan het maken dat nog heel plezant werd ook toen we het gevecht tegen het opkomende water aan moesten gaan.
Na mijn douche in die geweldige badkamer was het tijd voor het avondeten dat we aten onder een rieten afdak dat aan zee stond. Het was er zo gezellig dat ik niet eens wou opstaan om te gaan slapen.
Maar de gezelligheid ging verder in ons huisje toen we met vier(bank, bo mijn moeder en ik) voor de tv lagen waar juist het thaise popidool bekend werd gemaakt.