19 oktober 2005

deze morgen gingen we dus weer ergens naar toe, zoals ze mij gisteren gezegd hebben. Het had dus iets te maken met die voedselpakketten van gisteren en monniken. Hoe kan het ook anders. Toen we aan de tempel aankwamen waren er overal tafels op een rij uitgestald met vlaggetjes boven, op die tafels hadden de mensen hun voedselpakketten liggen. Toen begon het wachten (lang wachten), tot er uiteindelijk twee meisjes in Thaise klederdracht al op z’n thais voorbij kwamen gedanst. En even later kwam er een wagentje langs waar je geld in kon doen en met daar achter een hele lange rij monniken waar we de voedsel pakketen aan mochten geven. Natuurlijk niet echt geven, maar in hun kom doen die ze vast hadden omdat vrouwen de monniken niet mogen aanraken. En na een hele reeks monniken die zakjes te geven zei er opeens een monnik, hello,.. hu? Bleek dat iemand van school te zijn, DAT WAS RAAR! Normaal zijn monniken mensen die je niet kent, ik had er nooit bij stil gestaan dat mijn medeleerlingen ook monnik zouden worden.
Toen de reeks monniken voorbij waren zijn we ook onmiddellijk door gegaan, hebben nog een ontbijt gegeten in een “restaurant” en toen naar huis gegaan waar ik terug mijn bed in was gekropen.
In de avond had ik niets te doen, totdat mijn broer plots zei, take a walk? Dat betekende dus tot de brug wandelen recht voor ons huis. Maar ja, ik had zoals ik al zie niets beters te doen dus waarom niet? daar aangekomen zaten de overburen er ook al, en even later was ik badminton met de overbuurman aan het spelen. Hij was goed, maar ik was beter :-) en toen het donker werd zijn we maar weer terug naar huis gegaan, daar heb ik nog een partijtje schaak gespeeld met mijn zus maar ik heb haar weer verslaan, net zoals ik gisteren had gedaan.

20 oktober 2005

er is vandaag helemaal niets gebeurt, alleen dan dat ik weer badminton heb gespeeld met de buurman, buurmeisje, buurjongen en mijn zusje. Nu was het minder vermoeiend dan gisteren , omdat er een systeem (jaja, thaise mensen kunnen soms georganiseerd zijn) was waarbij de winnaar tegen de volgende speler moest spelen. En omdat de buurman mij vandaag wel kon verslaan stond hij de hele tijd op het speelveld.
En in de avond hebben ik en mijn zusje weer geschaakt, ze heeft mij 1keer van de zes spellen kunnen verslaan, mijn broer zat er op toe te kijken, maar hij kent dat spel niet en wou ook eens spelen, dat zorgde natuurlijk voor grappige situaties waarbij hij zijn pionnen overal zette waar niet mocht.