14 december 2005

een rustig dagje thuis want ik ben niet naar school gegaan, ik heb mijn strijk vandaag ingehaald voor de megatv waar er van alles kerstmisachtig op was gezeten. Op die manier krijg ik toch een beetje van de echte kerstmissfeer mee.
In de avond was mijn moeder niet thuis waardoor er geen eten op tafel kwam te staan, dat was mij niet eens opgevallen omdat ik nog te druk bezig was met mijn records te verbreken in freecel, (al is het maar voor zo veel mogelijk te spelen) en toen stond mijn broer voor mij, hui mai? Dat betekent, heb je honger. Euh… nee niet echt. En daarna kwam een hele uitleg van ergens naar toe gaan en daar eten. Laten we dat dan maar doen dacht ik.
Maar vader bleef thuis, hoe gingen we daar dan naar toe? Op de brommer, met zijn drieën, gezellig, broertje rijdt, ik achterop en zusje zat ergens van voor. En eerlijk gezegd ik vond het geweldig om te doen. we gingen de richting uit waar ik eens voor mijn leven heb moeten fietsen omdat ik een horde honden achter mij aan had. Maar nu was er niets aan de hand.
En toen we op onze bestemming aankwamen zag ik dat we ergens waren waar een vergadering of voorstelling bezig was, en mijn moeder zat aan de hoofdtafel, ze is blijkbaar een belangrijke madam, maar dat kon ik al weten bij het feit dat ze wel altijd mensen kenden, waar we ook heen gingen. Wat doet ze eigenlijk? Alles wat ik weet is dat ze ergens aan een bureautje werkt op de gemeente zoals wij dat zouden noemen, en nee ze is geen burgemeester ofzo. Wij stonden daar met ons drietjes te wachten tot het gedaan was of iets. En toen stond iedereen plots op en er werden overal tafels neergezet, en met dat liep mijn broer naar een tafel en ging eraan zitten. En zoals het in Thailand hoort werd er ook eten op die tafels gezet. Ahha, ons avondeten. Ik vond het toch maar raar om ergens naar toe te gaan en dan gewoon mee te eten en dan weer weg te gaan, want dat is precies wat we gedaan hebben.
Op weg naar huis vroeg ik Bank wanneer en wie nu eigenlijk naar Duitsland gingen, het antwoord was niet zo plezant om te horen, Bank, Bo en mijn moeder zouden gaan, mijn vader bleef thuis, waarschijnlijk voor mij. Maar ze zouden 24 DECEMBER vertrekken en 13 JANUARI terugkomen. Ik dacht altijd dat die pas in januari zouden vertrekken. Maar dat ze juist deze periode weg zouden gaan vond ik minder. Nu zijn ze weg met kerstmis, (dat vieren ze hier dan wel niet, en ik zou het waarschijnlijk met buitenlanders vieren maar toch,) met nieuwjaar en met mijn verjaardag! Leuk is natuurlijk minder. Ik wist wel dat ik niet teveel van die dagen moest verwachten, maar dat ik dit ging krijgen had ik nooit verwacht. Want raar maar waar, je raakt gehecht aan die mensen die je in juli van geen kanten kenden. Maar die mensen zijn nu wel weg op de dagen dat ik wou dat ze er waren. Ik was kwaad en teleurgesteld toen ik dit wist, ben onmiddellijk op internet gegaan om te zien of er mensen waren tegen wie ik kon vertellen hoe kwaad en teleurgesteld ik was en dit ook nog zou begrijpen. De enige mensen waarbij je dan terecht kunt zijn de mensen die er zelf zijn geweest, AFS mensen.