dinsdag, januari 17, 2006

12 januari 2006

deze morgen vertrokken mijn vader en ik naar school, maar we waren nog niet halverwege en we stopten bij iemand anders zijn huis, mijn vader reed de auto daar op en stapte uit, wat ging er nu gebeuren? Nu bleek dat de auto platte band had en we bij een man van een collega van mijn vader waren gestopt, hij zou het blijkbaar wel even fiksen, maar we moesten nog steeds naar school, die man heeft toen de scooter geleend, en daar gingen mijn vader en ik op de motor naar school, het meest vervelende aan het achter op de motor zitten is dat je heel vibratie in je benen hebt, en als je dan terug met vaste benen op de grond staat die nog een vijftal minuten natrillen.
ik zat daar op school dus rustig niets te doen op een stoel, toen er plots een leerkracht kwam (die wat mij schoenen voor mijn verjaardag heeft gekocht) om te vragen als ik misschien naar een toneelstuk wou gaan kijken, natuurlijk wou ik dat, niet dat ik iets beters te doen had. Ik wist ook wel dat ik er niets van ging verstaan. Het ging door op de school van mijn broer en zus, maar zij zijn niet daar omdat ze nog steeds in Duitsland zitten. En toen ik zo aan het wachten was op de auto om in te stappen kwam mijn vader plots met een pak kaarten af, joepie, dat maakt heel mijn dag goed, kaartjes en brieven. :-)
en daar waren we dan met een bende leerlingen op een andere school, iedereen van mijn school had trouwens het uniform aan, en ik liep daar tussen met mijn sportuniform, alsof ik nog niet genoeg opviel, al die leerlingen van die school zaten nog braafjes te luisteren naar hun leerkrachten tijdens te ochtendceremonie, en ik werd ook door het merendeel van die leerlingen aangegaapt. Het toneel was wat ik er eigenlijk van verwacht had, in het thais natuurlijk, maar dan bedoel ik niet alleen de Thaise taal, ook de kostuums waren heel thais (ze glitterde als een discobal) het was een Thaise mythe met een reus (dat had ik op het einde pas door) maar ook met Thaise muziek en zang (dat was minder) het eerste wat we te zien kregen was een soort van poppenkast, dat was wel leuk, en van daaruit ging het over naar toneel. Ik moet eerlijk zeggen ik was op momenten bijna in slaap gevallen omdat het allemaal hetzelfde leek voor mij, ik had geen ondertitels en dat maakte het een beetje moeilijk om te volgen.
Maar al bij al vond ik het geweldig om eens te zien, het was de eerste maar ook de laatste keer, buiten dan als er wel ondertitels zijn.
Na het toneel ben ik nog met een boel leerkrachten gaan eten en winkelen voor morgen, morgen is het hier namelijk kinderdag. Kijken wat dat gaat geven.