15 april 2006

na een woelige nacht werd het eindelijk licht en morgen. Alleen toen het licht werd was ik eindelijk zo moe om te kunnen slapen zonder tien keer wakker te worden wat ik deze nacht dus wel heb gedaan. maar dat is niet erg want blijkbaar waren mijn ouders nog niet van plan om meteen te vertrekken. En wat doe je in een huis met niets in het en niet echt iets te doen, en in de verste verte niets te zien, slapen en muziek luisteren. En dat is precies wat ik vandaag gedaan heb, en ik moet zeggen ik wist niet dat de batterij van mijn mp3 zo lang meeging.
En na lang wachten een vies uitziend middagmaal, heerlijke druiven en een tijdschrift dat half in het engels is maar ook halfaaneen plakte doordat het nat is geworden en door mijn grootvader met de beste bedoelingen aan mij is gegeven, vernam ik het nieuws dat we gingen vertrekken. Dus daar gingen we dan met onze rugzakken kussens en dekens over de brugje dat half op instorten staat. En bij de auto aangekomen bleek het dat mijn vader de sleutels kwijt was. maar gelukkig waren ze rap terecht zodat we de weg opgingen om daar weer liters water over de auto heen gekapt te krijgen, want het is nog steeds Songkran festival. Maar vandaag begon het ook te regenen en was de weg zo glad, maar dat mijn vader rijdt zeker niet minder hard en ik vertrouw dat niet.