14 april 2006

vandaag gingen we naar mijn grootvader. Dat is mij gisteren gezegd, alleen werd er mij vandaag vertelt dat we er ook gingen blijven slapen. Dat is iets waar ik niet echt naar uitkijk, vooral omdat daar duizenden muggen zijn, of zo voelt het toch, en er is niets te doen. nu heb ik wel het geluk dat het een plezante familie is.
dus we kropen met ons vijven in de auto geladen met dekens kussens en rugzakken. Toen we dor Nakhon Nayok kwamen zagen we dat er een stuk minder mensen vandaag Songkran waren aan het vieren, het is dan ook een festival dat drie dagen duurt, hoewel op sommige plaatsen zelfs vijf dagen.
Het duurde niet lang of de auto was besmeurd met van die vieze meel drap, maar het meeste van de tijd werd het terug afgespoeld met water dat gegooid werd. Één keer was er ook water tegen langszij gegooid waar bank zat en blijkbaar was het raampje niet goed toe en is bank nat geworden. ook was het soms griezelig omdat wij met volle snelheid over de weg gingen en aan de kant stonden dan mensen met water te gooien dat dan met een harde klap tegen de vooruit kwam, toen ik dat voor de eerste keer hoorde wist ik niet wat het was en schrok mij rot, ik dacht dat we iets hadden aangereden. Ik begin hier minder en minder graag in een auto te stappen.
Bij mijn grootvader aangekomen bleek dat alles terug droog was en we niet meer met het bootje naar de voordeur moesten gaan. ook was er een gedeelte familie daar want ik weet dat mijn vader heel veel broers en zussen heeft en het leek ernaar dat ze er niet allemaal waren. Er liepen zo veel kinderen rond, allemaal meisjes, dat geeft natuurlijk een leuk effect van geluid als ze spelletjes aan het spelen zijn. de muggen waren ook present en niet lang en ik stond al vol, vooral op mijn ellebogen, waarom juist daar?
Ik moest mij gaan omkleden in mijn zoals mijn broer het zegt wateruniform omdat er hier ook met water gesmeten ging worden. maar eerst was er weer heel dat ritueel van dat boedha beeldje nat maken en dan de grootouders. En toen dat achter de rug was begon iedereen water opeen te gooien, de tantes hadden wit poeder en er was nog een andere die meeldrap had. geen plaats was veilig, ze liepen zelfs door het huis water te gooien, maar nu moet ik wel zeggen dat dat huis niet echt een huis is. ik heb foto’s genomen en was een tijdje veilig met mijn camera in de handen, maar toen kwamen al die tantes achter mij aan met hun poeder dat ook nog eens begint te branden als je het op je huid doet.

In de avond waren er plannen om naar de winkel te gaan, tesco lotus. Maar natuurlijk werd dit een hele familie uitstap in dezelfde auto. Met vijftien zaten we in het busje op weg naar de winkel. De meeste hadden nog witte oren van het poeder in de middag, er was zelfs een meisje dat kletsnat in de auto stapten. Ik had mij ondertussen al gewassen.
Het was dezelfde winkel waar ik met kerstmis was met Paula en haar twee Filippijnse leerkrachten. Nooit gedacht dat ik hier een tweede keer zou komen. we hebben daar een hele tijd rondgelopen niets speciaals gedaan, gewacht dat iedereen klaar was met winkelen. Uiteindelijk waren bank en ik dat zo beu dat we in de auto zijn gaan zitten wachten. En we hebben zolang gewacht totdat de parking bijna leeg was, toen we aankwamen hadden we moeite om een plaatsje te vinden om te staan. Wat doen mijn ouders toch altijd in die winkel dat dat zo lang duurt?
Terug aangekomen bij mijn grootvaders huis was het tijd om te gaan slapen, en ik kreeg een plaatsje in de enige kamer in het huis met muggenramen. Maar er staat geen bed in die kamer, alleen een soort van houten bed dat meer met een tafel is te vergelijken met daar een rieten matje op, dat ging mijn slaapplaats worden, bank mocht op de grond op een rieten matje slapen samen met zijn tante. Buiten ons drieën zat er ook nog een grote spin in de kamer en een tsjintok, een salemander hagedis achtig ding.