24 oktober 2005

er stond een bezoekje aan mijn grootvader op het programma, de vader van mijn vader die een stukje van ons af woont, een stukje van vijf uur rijden. Waarom juist wanneer Paula er is? Dus zaten we om twaalf uur in de auto om naar mijn grootvader te gaan. normaal is het geen ritje van vijf uur, maar eerst gingen we naar de universiteit van mijn moeder, daar hebben we nog wat rondgelopen naar visjes gekeken om even later weer in de auto te stappen. Dan nog een paar markten aangedaan en toen waren we eindelijk na vijf uur aangekomen bij het huis van mijn grootvader. We moesten weer over dat bruggetje dat elk moment in kan zakken, of zo leek het toch. Maar op het einde van dat bruggetje was nog meer water, we moesten dan in een bootje stappen om de laatste tien meter niet met natte voeten aan te komen. Maar het grappige was dat mijn vader en bank het bootje moesten trekken en dus zo wel natte voeten kregen.
De dag ging stilletjes voorbij we liepen een beetje rond met de camera die Paula gekocht heeft, maakte stomme filmpjes over de kippen-vissen boerderij waar we een kijkje zijn gaan nemen, we zijn naar de markt gegaan die even verderop was, ik heb er een nieuw (voor mij nieuw) soort fruit gekocht, een sally in het Thais.
En toen we ons avondeten hadden opgegeten en de nacht gevallen was was het tijd om terug naar huis te gaan, weer in dat bootje, weer over dat bruggetje in de auto.


p.s.: het is nu 27 oktober 2005 en besef dat het heel stom was om tussen die kippen te gaan staan, maar zoals ik misschien al eerder heb gezegd krijg ik hier maar heel weinig te horen van het nieuws of van nieuws in thailand. daarom wist ik niet dat er zoiets als de vogelgriep woede in thailand. een tip dus voor jullie is om mij te vertellen als er iets gaande is in de wereld.