Zonsopgang

Het is nog lekker fris buiten. In de verte zie je de rode gloed, het rood gaat van geel naar blauw, de wolken hebben een rode tot roze schijn. Je ruikt de dauw die op het doffe groene gras ligt. De krekels maken een hels kabaal. Het is nog vroeg, maar Thailand is al wakker, ik zit buiten voor het huis met mijn pyjama aan mijn haren in de war en een warme tas koffie. Af en toe komt er een man op de fiets voorbij, een motor voorbij gehaast en hoor je de overburen al babbelen. De natuur ontwaakt, vogels beginnen te fluiten en te fladderen. De zon komt boven de horizon als een rode munt. Je ziet ze stijgen, de roze gloed van de wolken gaat over naar een vaalgele kleur. Er komt een auto langs die voedingsmiddelen verkoopt en je grootmoeder gaat er naar toe om dingen te kopen voor het ontbijt. Er gaat een vogel op de tweemeter hoge stok zitten, de stok beweegt, maar de vogel blijft rustig zitten alsof hij ook het besef heeft van deze zonsopgang. De zon is nu geen rode bol meer, maar een lichtvlek in de helderblauwe lucht, achter je zie je jou morgenschaduw op de witte muur van het huis. Steeds vaker komt er een brommer of fietser langs die eerder naar jou kijkt dan naar de weg. De buren lopen nu al rustig voor hun huis om de was op te hangen en wenken vriendelijk.
Een groep vogels doorklieven de blauwe lucht met nu helder witte wolken die lijken geschilderd te zijn op de lucht. Het gras krijgt een lente groene kleur en het dauw verdwijnt. Je ziet de zwarte kip met lange poten achter het witte minikipje lopen die het op een lopen zet en een veilige plaats zoekt. De witte hond komt terug van zijn wandeling, gaat rustig langs zijn baasje liggen, mijn Thaise grootvader die ook al wakker is en nu ook aan het genieten is van dit morgenmoment. Steeds meer soorten vogels laten horen dat ze wakker zijn, ook de kikkers laten horen dat ze bestaan en de krekels zingen nog steeds hun lied. Je voelt de warmte van de zon op je gezicht die nu al zo een tien centimeter boven de horizon zweeft. De drukte op de straat is nu tot zijn normale peil gekomen, er is al een man die je niet kent komen roepen aan de deur om te vragen als er iemand thuis is, je voelt dat je begint te zweten van de warmte en beseft dat er weer een nieuwe dag op je wacht.