22 december 2005

ik kwam vandaag aan op school en zag dat het hek uit piepschuim nog niet was afgemaakt, dat was blijkbaar helemaal mijn werk, ik ben er dan ook maar onmiddelijk begonnen. was wel leuk om in elkaar te knutselen, met al die lijm op je vingers, ze gebruiken hier namelijk geen pritstiften, maar wel zo van die vloeibare lijm die je met je vinger uit het potje moet halen en die je naderhand van je vingers moet afpellen.
in de namiddag heb ik mijn counseler kunnen overhalen om naar een postkantoor te gaan, ik heb hier nog steeds een hoop kaartjes liggen die dringend moeten opgestuurt worden. ze zullen zeker te laat zijn!
op het postkantoor kreeg ik de prijs te weten 24bath per stuk! dat is misschien niet veel dnek je, maar naar thaise normen vind ik dat heeeel veel. maar zei de postbode, als je de envelopen terug open doet (ik had ze al dicht geplakt) dan is het maar 16 bath per stuk, daar stonden we dan, enveloppen open te maken, voor de personen die een kaartje zullen ontvangen met envelop, sorry daarvoor maar het scheelde veel geld.
de uiteindelijke prijs was nog stees veel, en ik had zoveel niet bij, mijn counseler heeft mij gelukkig voorgeschoten, anders zouden ze volgend jaar nog niet weg zijn.
in de avond thuis was het weer tijd om te eten, waar zouden we vandaag gaan eten? het bleek dat we weer naar dat huis gingen waar eerde die vergadering was, het eten was wel lekker, maar koud. dat was natuurlijk minder, en terzijl ik daar zo zat stond er nog een dronken man met mij te babbelen, nu veel heeft hij niet gezegd, hij moest tussen zijn vragen altijd een tien minuten nadenken over zijn engels. grappig was het dus wel.