25 december 2005

Kerstdag! in de morgen lagen we nog lui op het deken op de grond dat verbazend zacht was. we gingen vandaag naar huis, daarom had ik na mijn douche al heel mijn koffer terug ingepakt. ik dacht dat we rechtstreeks naar huis gingen maar blijkbaar gingen we eerst nog eens naar het shoppingcenter. dat is voor mij goed, niet dat ik nog echt iets moets kopen, maar dan hebben we iets te doen.
ok, nu gaan we naar huis dacht ik toen we terug in de auto stapten, maar weer was ik verkeerd, we gingen nog wat sightseeign doen,

het eerste waar we gestopt waren was een pottenbakkersdorp, je kon er vanalles van potten en zo kopen, we zijn zelfs in een klein fabrikje gaan kijken, ik vind het zo spijtig dat ik mijn camera niet bij had want ik kon er echt moie foto's maken, we konden er zien hoe zo van die heel grote vazen of potten gemaakt worden, amaai.
toen reden we langs een of ander euwenoude stad waar je overblijvselen kon zien van de stadspoorten en de grachten rond de stad, de zus van Allicha vertelden er ons de hele geschiedenis bij, (zij woont ook al vijfiten jaar in Thailand en ze is getrouwt met een Thai) het verhaal ging als volgt,
"er was hier eeuwen geleden een oorlog, en al de mannen van de stad waren weg om te vechten, er waren alleen nog kinderen en vrouwen, maar toen kwam de vijand richting die stad en de vrouwen moesten beslissen wat ze gingen doen, de vrouw van de gouverneur ofzoiets heeft dan alle vrouwen bijeen geropen en een plan bedacht. het plan was dat ze de vijand gewoon gingen binnen laten in hun stad hen verleiden en laten drinken van hun wijn, die soldaten deden dat dan ook, en toen waren ze zo dronken dat de vrouwen al de soldaten hebben vermoord."
intressant niet?
het volgende was dat we langs een wijngaard reden aan de andere kant van de bergen die ik van thuis kon zien, ook was er een hele villawijk, wat een huizen stonden daar er stond zelfs een huis van de prinses van thailand. en de zus van Allicha kon er weer een hele hoop uitleg bij geven, bijvoorbeeld dat als je een huis in Thaise stijl laat bouwen, en er niet in gaat wonen er geesten in gaan wonen, iets waarin Thaise mensen heel sterk in geloven. toen zijn we gestopt en hebben we allemaal een hele hoop heerlijke druiven gekocht, maar ze waren echt heerlijk en pitloos.

het was op dat moment alweer laat en besefte dat ik vandaag niet meer thuis zou geraken, een andere oplossing zoeken dus.
we werden aan een klein busstation afgezet waar we dan weer met ons vieren op een bus stapten, deze was redelijk duur het was dan ook eersteklas, we kregen zelfs drinken op de bus.
na deze busrit van een tijdje moesten we ergens in the middle of nowhere afstappen en een tijdje met onze bagage wandelen naar het busstation, en daar kregen we te horen dat de laatste bus al weg was. Wat nu gedaan?
Neil heeft toen gewoon die kennisen gebeld die ons vrijdag ook tot dat busstation hadden gebracht om te vragen als ze ons konden komen ophalen. dat deden ze, hadden wij even geluk, maar het zou nog een tijdje duren. en met die tijd dat we moesten wachten zijn we weer een stukje terug gewandeld op weg naar Tesco Lotus het grootwarenhuis. we moesten weer niet echt iets kopen, maar dan hadden we iets te doen, we hebben er kleren gepast, schoenen gepast en elkaar uitgelachen met de stomme brillen die we ook uitprobeerden. ik had ook nog naar huis gebeld, had niet veel te zeggen buiten dan gelukkige kerst.

we mochten weer in de achterbak van de jeep zitten, maar deze keer was het niet zo koud als de eerste keer, het was juist goed om met een t-shirt te zitten, tenminste als je op de plaats zat waar ik zat, de plaats waar je niet de volle lading wind kreeg waardoor je haren rechtovereind staan zoals bij Neil en Allicha.

we waren weer laat op onze bestemming en ik had ondertussen mijn thaise vader al gewaarschuwd dat ik morgen pas naar huis kwam en bij Neil en Allicha thuis zou blijven slapen. maar Paula en ik waren nog niet moe in tegensteling tot al de andere, wij hebben ons dan ook nog een film opgezet en later pas ontdekt hoe zacht de matra wel niet was waar wij op mochten slapen, het leek alsof je op wolken sliep.