19 mei 2006

dit is mijn laatste dag in Nakhon Nayok. Mijn laatste dag met mijn familie. En hoe begint die dag, ik word wakker gemaakt door mijn vader (hij stond buiten aan mijn deur mijn naam te zeggen). Ik had geistern namelijk gevraagd als we naar het postkantoor konden gaan voor nog rap een pakket op te sturen. Het was zeven uur ’s morgens en de post ging pas om acht uur open, maar mijn vader moest naar school om zich in te schrijven. Ik ben dus rap in de douche en dan in mijn kleren gesprongen mijn postpakket van de vloer bijeengeraapt en toen in de auto gestapt waar mijn vader stond te wachten. Toen we langs het postkantoor van Parkplee reden was die nog dicht, maar we gingen toch eerst even nar school. daar had ik eerlijk gezegd niet veel zin in, daar ben ik gisteren al voor de laatste keer geweest. Ik ben dan ook gewoon in de auto blijven zitten, de motor werd toch niet uitgezet omdat we met de zwarte auto waren en daar is de batterij van kapot. Om kwart voor negen stonden we in het postkantoor van parkplee waar we ontdekten dat ze daar geen dozen hadden in het formaat dat ik nodig had. wat nu gedaan? kalm aan, we zijn in Thailand en daar komt alles altijd in orde hoe chaotisch het ook is. we reden terug naar school waar mijn vader verdween en even later terug kwam met een doos, en die was wel groot genoeg. Ik heb er alles ingepropt toen mijn vader weer verdwenen was. hij kwam terug met knalrode plakband en rood koord. Dat hebben we even rond de doos gedaan en toen vertrokken naar Nakhon Nayok, daar verdween mijn vader weer terwijl ik in de auto zat. hij kwam terug met papierplakband en twee grote vellen stevig bruin papier, er mag namelijk geen reclame op de doos staan. Toen is mijn vader op het postkantoor van Nakhon nayok iets gaan vragen waarna we op de school van bank en Bo (ligt langs het postkantoor) bij kennissen van mijn vader een tafel hadden veroverd om die doos in te pakken. Het was een knoeiboel van jewelste, … voor mijn vader, hij had namelijk ook lijm van school meegenomen, zo van die lijm die je met je vingers moet uitsmeren, lekker knoeien. Toen de twee vellen papier er rond zaten begon het getaffel met koord en toen mocht ik mijn adres er op schrijven. En daarna mocht het eindelijk naar het postkantoor, het was ondertussen elf uur. En de motor van de auto heeft de hele tijd aangestaan. Zot!
Ik dacht dan naar huis te gaan, maar mijn vader vond het blijkbaar erg dat we gisteren geen lotti konden kopen en heeft nog een beetje rondgereden om een plaats te vinden waar ze het zouden verkopen, ik wist natuurlijk dat die plaats er niet was, ik heb er een heel jaar naar gezocht. Spijtig, maar ik moet het van de goede kant bekijken, nu heb ik weer geld gespaard en heb minder te dragen naar de luchthaven. Terug thuis kreeg ik nog een halve watermeloen toegestopt van mijn vader terwijl ik de restjes ananas aan het eten was van gisteren, toen is mijn vader vertrokken naar school en was ik weer alleen thuis. Juist goed, moet nog vanalles doen. Ik ben meteen begonnen met mijn bagage nog eens in te pakken, het is een echt puzzelwerk en ben blij als dat achter de rug is. toen ik even een pauze nam ben ik ook het hele huis en tuin rondgelopen met mijn fototoestel, is dat ook weer in orde. Nog rap de laatste was gedaan en mijn handbagage verder ineengepuzzeld. Toen ik daar mee klaar was ben ik geloof ik in slaap gevallen. Maar ik was weer rap wakker en heb nog wat computerspelletjes gespeeld totdat Bank en Bo van school terugkwamen. En toen iedereen terug thuis was zijn we ook weer allemaal vertrokken naar een restaurant, ik had dat eerder gevraagd aan mijn vader als we dat gingen doen, en dan zou ik trakteren. Maar het weer zit niet mee, het is namelijk weer regenseizoen aan het worden en regenen deed het. Het gevolg daarvan is dat er heel veel modder is en het gevolg daarvan is dat het busje vastzat. we hebben even met vier geprobeerd om die nog los te krijgen maar het lukte niet, zeker niet omdat het zo donker was. dan maar met de jeep, dus kropen we met ons vijf lekker bij dicht bij elkaar in de jeep. Maar naar welk restaurant gingen we nu, ik mocht kiezen tussen het buffetrestaurant of een restaurant met Japans eten, ik had echte honger dus werd het japans. Hoshi heet het restaurant, en het was heerlijk! Er lag een witte vloer binnen en we hadden allemaal vuile schoenen omdat we nog allemaal de auto hadden geduwd in de modder, mijn vader heft zijn schoenen buiten laten staan, wij zijn gewoon binnen gegaan (er lag dus een hele hoop modder onder onze tafel, was wel grappig) het was weer geen gewoon eten, Het was een soort fondue met water waar ei werd in gegooid en dan groenten en dan moest je je eigen dingen laten koken. Ik was zo vol! Maar zoals Koen het ooit gezegd heeft er zijn noodgaatjes voor het ijs. Het was een heerlijk ijsje met mijn lievelingssmaken. Het eten was dus geweldig, maar de sfeer was ook heel leuk. Toen de rekening kwam wou ik betalen, maar ik mocht niet. ze zeiden wel dat als ze in nog eens in Duitsland waren ik moest afkomen en dan mocht ik trakteren. Niets aan te doen, maar je moet het weer van de positieve kant bekijken, ik heb weer geld gespaard dat ik Belgie wel kan gebruiken. Juist voor we weer allemaal in de auto kropen liet ik nog even weten dat ik voor de laatste keer choco khap jelly wou. Mijn favoriete Thaise drank. Het is gewoon ijs met chocopoeder en dan nog twee dingen en kleine ronde jellybolletjes. Heel simpel dus, maar ik ben er gek op. Heel dit geheel moet je in een plastieken bekertje drinken met een heel dik sprietje. De Thaise choco hebben we het genoemd. Bank Bo en ik hebben ook het hele jaar gezegd dat ik een winkeltje in België moest starten met die Thaise choco omdat het daar nergens te krijgen is. toen ik de choco in mijn handen had wou Bank nog rap een foto van mij maken voor het kraampje, ik vond het wel grappig. Terug thuis waren er ook nog een paar foto’s gemaakt, ik heb ze meteen op mijn computer gezet zodat ik ze ook heb.
En toen ben ik voor de laatste keer in de avond in mijn douchetune gestapt naar de badkamer geweest een douche genomen de trap terug opgelopen naar mijn kamer goedenacht gezegd. En dat was het einde van mijn laatste dag, buiten dan dat ik dit nog allemaal heb getypt. Dus GOEDENACHT THAILAND.

p.s.: mijn aankomstuur in zavetem is blijkbaar veranderd, ik kom nu om 15.30 aan.