16 mei 2006

het is nu iets voor 12uur, ik dacht vandaag dan maar naar het postkantoor en bank te gaan met mijn vader, maar alweer was iedereen weg toen ik beneden was, en het was8uur in de morgen. als ik kon zou ik al lang daar geweest zijn, maar het pakket dat ik wil opsturen weegt twintig kilo en is veel te zwaar om op mijn fiets mee te nemen.
ik was dus weer aan het opkijken naar een dag waar niets in te doen is behalve wachten en uren tellen. maar daar had ik nu echt geen zin in, ik heb mijn fiets gepakt en gewoon gekeken waar ik terecht kwam.
ik ben nog eens richting jimmy gefietst, herinner je haar nog? mijn leerkracht engels waar ik naar de film en zo ging, ja ik herinner haar bijna ook niet meer, vooral omdat ik al verschillende maanden niets meer van haar gehoord heb. maar toen ik daar aankwam bleek er niemand thuis te zijn. ik had nog geen zin om naar huis te gaan, daar had ik helemaal niets te doen, daarom heb ik een straatje genoemen waar ik een keer met de auto was doorgekomen in het donker. het leidde naar de straat richting nakhon nayok en dat was de richting die ik uit wilden.
daar aangekomen ben ik eerst bij 7-eleven gestopt om water te kopen want het was weer een verschrikkelijk warme dag en mijn mond was zo droog. maar wat nu gedaan?
nu ik er toch ben kan ik even bij de bank langs om mijn bankrekening te sluiten dacht ik, maar wat als die geen engels kunnen, och we gaan er gewoon voor. en maar goed dat ik dat gedaan heb, ik heb mijn rekening gesloten en loop nu met veeel te veeel geld rond, ikwou het eigenlijk overzetten naar mijn belgische rekening maar dat had ook zo zijn kosten. op de bank was er een man die engels kon en die heeft mij geholpen, een vriendlijke man, hij was de hele tijd aan het vragen als ik thais kon of hoe je iets zei in het nederlands, ik was al blij dat hij engels kon.

nu zit ik hier dus in het internetcafe en ik zag net een farang(westerling/blanke) voorbij lopen, dat is al de tweede die ik hier vandaag zie, echt raar, normaal zie ik hier nooit rondlopen.
maar ik ben er vandoor mijn uur is bijna om en ik moet nog naar huis fietsen om daar weer uit te vissen wat ik ga doen, het zullen waarschijnlijk computer spelletjes worden want de tv daar heb ik nu niets meer aan. spijtig.