26 oktober 2005

ik was me gisteren gelukt om aan mijn ouders in het thais te vragen als Paula en ik naar future park (een groot winkelcentrum) mochten, dus om zeven uur stond mijn vader aan de deur als we gingen vertrekken. Daarom maar heel rap in onze kleren geschoten en in de auto gestapt om dan weer in een busje gegooid te worden. En om negen uur aan future aan te komen maar future en de cinema erlangs opent pas om half elf. We zijn dan maar naar mister donut gegaan en ons een ontbijt van drie donuts en een drankje ieder te kopen. Ze waren wel de moeite die donuts. Om tien uur stonden we aan de deur van future, maar we wisten niet dat die pas om elf openging, daarom hebben we daar nog tussen al die andere mensen zitten wachten tot de deuren open gingen sprekend over het veel te veel aan roos in kleding of eender andere dingen. De mensen die mij kennen weten dat ik niet van roos hou, en ik zit in Thailand, een land waar je zelfs roze taxi’s hebt. Je vindt hier alles in het roos. Gewoon een nachtmerrie.
De deuren werden tien minuten te laat opengedaan en we liepen naar binnen, ik had de winkel nog nooit zo rustig gezien en genoot ervan. We hebben er nog tot vier uur in de namiddag rondgelopen, een film meegepikt (flightplan, een goede verrassend film) en dan besloten om terug op weg te gaan naar Paula haar huis waar mijn ouders mij inging die wij moesten hebben. We werden uiteindelijk naar een busje gebracht waar we heel alleen inzaten, wachtend op meer mensen om te vervoeren. Het was plezant om de drukte te zien die rond ons heen was, één keer kwam er een busje langs die verbaast opkeek toen hij twee vreemde voorin een busje zag zitten, maar ik kijk uitdagend terug, zo een blik van waar kijk je toch naar, maar dat begreep de man blijkbaar niet want hij had even een later een blik waarbij hij zijn wenkbrauwen op en neer liet gaan om te zeggen, hallo hoe is het met jou, waar ga je heen, dat maakte dat ik keihard in de lach schoot en Paula niet wist wat er gaande was. gewoon grappig!!
En mijn ouders kwamen mij inderdaad oppikken aan paula haar huis, anderhalf uur later dan ze hadden afgesproken, maar dat is de thaise cultuur. Ik was dan ook blij dat ik eindelijk mijn bed in kon kruipen omdat ik bijna omviel van de slaap.