14 januari 2006

vandaag komen ze terug, daarom ben ik om zeven uur opgestaan om samen met mijn vader naar de luchthaven te gaan om mijn broertje zusje en moeder te gaan ophalen. We hebben daar een hele tijd gestaan, gewoon wachten, natuurlijk was er genoeg te zien, een heleboel toeristen waar ik zelfs nerveus van werd. Ze waren zelfs op hun vakantie gehaast. En de afgelopen zes maanden was ik maar aan het lachen met de kleren of combinaties van kleren die thaise mensen soms aanhebben, maar ik zeg je de westerse toeristen zijn soms nog erger.
Toen kwamen de drie uit heel die bende toeristen te voor schijn, met nog steeds hun winterkleren aan, een jas laarzen, die je nooit in Thailand zult vinden. Was wel raar om te zien. en toen we helemaal buiten de gearicontidioneerde luchthaven kwamen hadden ze die jassen al lang uitgegooid, en nog vonden ze het veel te warm, het was een gewone niet te warme winterdag in Thailand, en ik vond hun reactie wel grappig.
Terug thuis begonnen ze onmiddellijk de elf stukken bagage leeg te halen, heel de living lag onder gestrooid met bergen chocolade kleine prullen kleren en een hele hoop schoenen.