28 maart 2006

het gaat er weer rustig aan toe, er zijn nog ongeveer 55 dagen te gaan hier in thailand en heb nog van alles te doen.

26 maart 2006

veel te vroeg in de ochtend was iedereen al wakker, het merendeel ging zwemmen, maar ik was na een douche op een zacht bed gekropen met een goed boek en daarna weer in slaap gevallen. het is maar goed dat ik neit was gaan zwemmen want het bleek dat er stenen in het water waren die als messen aanvoelden, en dat kan je zien aan hun voeten.
toen ik terug halfwakker was was het ook meteen tijd om te vertrekken. en het is raar, maar de busrit leek eeuwig te duren.we zijn dan ook een paar keer gestopt voor vanalles, de eerste keer was aan een tempel zodat de trouwe boedisten naar de tempel konden gaan, en de tweede keer was om te eten, en dat was nadat we uren in een file hadden gestaan omdat er ergens een vrachtwagen was uitgebrand, en de derde keer was ergens helemaal in het niets. maar toen het al donker was met heel veel onweer in de lucht juist boven ons hoofd kwamen we aan in nakhon nayok

26 maart 2006

vandaag ging mijn wekker om 4.30u af om dan te ontdekken dat nog niemand was opgestaan om om vijf uur te vertrekken. ons tripje naar zee was blijkbaar met een overnachting en met de school, ik kon dus een hele reeks leerkrachten verwachten.
in de school aangekomen hebben e mij nog eens laten zien hoe je zo een dingen organiseert in Thailand. je huurt een bus, zegt dat er een uitstap is en wie mee wil komt op die dag maar aan, en dan pas kijken ze als er plaats genoeg is op de bus, er was vandaag dus geen plaats op de bus, en weet je wat e deden, ze hebben gewoon kleine stoeltjes op het middenpad gezet. gelukkig zat ik op een zetel.
de busrit was lang, maar ikheb het merendeel geslapen. ik had er eigenlijk geen idee van wat er op het programma stond, maar daar zou ik wel achterkomen.
we kwamen aan bij een school waar we eerst lunch aten en dan een hele spreekbeurt kregen over weet ik veel wat. nu bleek dat over een project te gaan die die school had, zij hadden namelijk een mainier om het koraal terug op te bouwen in de zee. en hoe kan je het niet beter laten zien door te gaan snorkelen
dus daar stonden we later dan met leerkrachten en hun familie in een thaise zwemoutfit die uit korte broek en t-shirt bestaat, de directrice had zelfs een jas en hoed op en zo is ze ook het water in gegaan. iedereen kreeg nog een duikbril en een zwemvest. neeee geen zwemvest! maar omdat ik al sinds mijn zesde kan zwemmen, mocht ik dat stom ding uitlaten en had ik zo veel meer vrijheid.
het was prachtig onder water, al dat koraal, maar de visjes waren nog mooier, dat is eens wat anders dan een aqarium, het is zovel meer plezanter. ik kon daar nog zo lang in het water blijven dobberen, maar spijtig was de tijd al weer rap dar om door te gaan. maar als er een ding is aan zwemmen in de zee is dat je haren zo plakken naderhand en het een ware marteling is om die te kammen. maar ik heb het overleefd hoewel sommige haren dat niet kunnen zeggen.
na onze zwempartij in zee gingen we door naar onze overnachtingsplaats, ik had eer een beetje schrik voor van wat het ging zijn.
maar het viel heeeel goed mee, het was een heel grote bungalow met verschillende kamers en bedden, maar ondanks dat moest ik nog op de grond slapen. maar dat ben ik hier ondertussen al gewoon. in de avond was er een grote barbeque met karaoke (ze hadden de computer helemaal van nakhon nayok meegesleurd) overal zag ik mijn leerkrachten rondlopen in pyjama wat wel een heel grappig zicht was, maar als je weet dat er af en toe een persoon in pyjama rondloopt in een grote supermarkt is er hier in thailand niet veel aan.
de bende jeugd zijn aan de karaoke ontsnapt en hebben zich in de slaapkamer genestelt waar na een tijdje kussengevechten uitbraken terwijl andere probeerden met mij te praten, er was zelfs een jongen die mij wou leren trommelen, alles wat ik deed was volgens hem verkeerd.

25 maart 2006

mijn kamer was een mesthoop, en er is twee weken niemand geweest, buiten dan de spinnen en salamanders. er lag een hele laag stof, hetgene wat ik vandaag dus moest doen was mijn kamer poetsen. en dat was genoeg om mijn dag te vullen.

ooo, ze hebben mij trouwens ook vertelt dat we morgen naar zee gaan.

dit is in het wetenschapsmuseeum, ze hadden daar inkt die na een tijdje verdween, heel leuk.












dit is voor we naar de zoo vertrokken, in het midden zit Shandy


















de tekening die onder de kunstles gemaakt was











dit is in de drive-in zoo









dit ben ik in de eerste week in de kunstles, we mochten met klei spelen

hier is de farang zijn haren zwart aan het veren omdat hij geen farang wil zijn maar thai, heel gek in de kop!

een foto van een echte farang (vreemdeling/toerist) met de naam Toto

dit zijn een paar van mijn leerlingen van de afgelopen twee weken

het uitzich tover bangkok vanuit mijn slaapkamer raam

24 maart 2006

de vrijdag was goed begonnen, we zijn met de hele groep snotapen naar de zee geweest, veel zee hebben we wel niet gezien. maar het was vooral naar mijn zin omdat ik wist dat dit mijn laatste dag was en ik vanavond naar huis ging gaan. ik kan hier namelijk niet snel genoeg weg zijn.
Dus daar gingen we dan in de bus wat een lawaai was dat1 en na een tijdje kwamen we aan bij het aqarium, we gingen weer eens visjes bekijken. dit was mijn vijfde aqarium in 8maanden.
ik moet zeggen dat het ook daar heel lawaaerig was, het waren dan ook donkere gesloten ruimtes met een echo en heel veel kinderen, claustrofobie kon je er krijgen. als ik niet al 2weken in bangkok zat zou ik dat inderdaad gekregen hebben.
toen was het tijd voor middag, en dat gingen we volgens schema aan zee et en, er was wel zee te bekennen, maar geen enkel strand in de buurt zoals ik mij dat had voorgestelt, we zaten in een soort van open huis boven het water wat ook wel plezant was, maar dat deze hele trip de titel van een reisje naar de zee meekreeg vond ik wat raar omdat de zee die we in de middag te zien kregen alles van zee was die ik gezioen heb. want in de namiddag zijn we naar de zoo geweest. het was een hele grote drive in zoo, ze hebben me zelfs vertelt dat dit de tweede grootste zoo in de wereld was, amerika had de grootste. dus in de zoo sprongen we van de bus in een treintje van de zoo zelf en crosste door de zoo op, veel hebben we dus niet van de dieren gezien, maar we zijn wel gestopt bij het gedeelte waar de katachtige zaten, mijn favoriet. ik heb weer eens tijgers gezien, witte en gekleurde, er waren leeuwen en panters waar ik alleen de staart van heb gezien.
toen dit weer helemaal gedaan was zijn we weer in de bus gestapt om terug richting thai airways te gaan. YES het is gedaan voor mij dacht ik nog. en al bij al is alles nog goed gegaan.

MAAR, toen is er heel wat aan het licht gekomen van een te eerlijke duitser, dat ik niet een van de populairste was onder de leerkrachten wist ik al lang, maar dat kon mij helemaal niet schelen. maar blijkbaar hebben ze bijna allemaal buiten een leerkracht of twee achter mijn rug zitten roddelen, een eigenschap van Thaise mensen die niet minder bekend is als hun vriendelijke lach. Ze kunnen er wat van, roddelen! en ik had al lang een vermoeden, en ik wist dit van thaise mensen, maar toch was het een slag in mijn gezicht, vooral omdat er mensen bij waren die altijd heel vriendlijk tegen mij deden, bijvoorbeeld mijn tijdelijke gastmama en haar familie.
dit nieuws zorgde ervoor dat ik er nog liever weg wou en nog het allerliefste op een vliegtuig naar huis wou stappen.
dat heb ik maar niet gedaan, in plaats daarvan ben ik in het busje van mijn echte gastfamilie gestapt die ik verbazend genoeg heel graag terug zag.

de twee ergste weken in thailand zijn achter de rug! hoewel het zo erg niet was met al de dingen die ik hier heb gedaan.

23 maart 2006

vandaag was de laatste dag dat ik les moest geven, morgen gaan we nog naar de zee en dan is het hier voor mij gedaan, en eerlijk gezegd, het kwam geen seconde te vroeg. Het zit namelijk zo, je hebt Thailand, en dan heb je Bangkok, en Bangkok is een heel ander land in Thailand. De mensen zijn h ier zo anders, alles is hier zo anders, in de negatieve manier anders. Dus nog even vol houden hier en ik zit weer lekker thuis waar er frisse lucht is en je gezicht op het einde van de dag niet altijd plakt van de vervuiling. maar ik wil je ondanks alles toch graag vertellen wat er de afgelopen dagen is gebeurt.

Dinsdag was er iemand anders die met mij voor de klas ging staan, en ik moet zeggen hij was zo veel meer fun, maar het nadeel was dat er meer werk op mijn schouders belanden. hij wist totaal niet wat te doen, maar alles is op zijn pootjes terecht gekomen.
Dinsdag was er in de namiddag de artclass, en deze keer was het plezanter als vorige week vooral omdat de kinderen nu kleurtjes hadden in plaats van alleen een potlood. shandy (een meisje dat vrijwilligers werk moet doen van haar school) en ik hebben ons de hele middag geamuseerd met tekeningen te maken van leuke mannetjes, zij tekende ik kleurde ze in, ik zal later een foto op de site zetten. na 'het werk' zijn Toto, mijn tijdelijke gastzus, de leerkracht kunst(universiteitstudent) en ik naar het winkelcentrum gegaan, daar hebben we japans gegeten, de universiteitsstudent had getrakteert met het geld dat hij had verdiend van het les geven. leuk!
op woensdag zijn we de hele dag naar het wetenschapsmuseeum gegaan, dat was plezant, het was zoiets als technopolis maar niet zo goed en kleiner. maar heel leuk. er was ook zo een simulator waar het lijkt alsof je in de achtbaan zit of op de skies staat.
maar vandaag was het weer het serieuse werk, de les in de morgen was een beetje chaos, vooral omdat ik een te moeilijke tekst had gekosen voor hen, ze wisten het woord pensioen bijvoorbeeld niet, zelfs niet in Thai. in de namiddag was het weer koken , maar deze keer was het ook weer beter als vorige week omdat ze deze keer iets echt plezants gingen maken waar ik de naam niet meer van ken, maar het is iets dat je eerst in figuur moet kneden en dan kleur op doet en dan in glazuur dipt. een soort van Thai snoepje. en dat hebben ze dan mogen opeten met een stuk cake.
in de avond, ongeveer een uurtje geleden wou ik juist beginnen met een douche te nemen en mijn koffer klaar te maken zodat ik dat in de morgen niet meer hoef te doen, (en dan spreek ik over het koffer pakken en niet over de douche want dat doe ik elke morgen en avond.)
en toen kwam mijn gastmoeder mijn kamer op met een pakje. het was mooi ingepakt in papier met eenhoorntjes op. maar in het pakje zat een mooie tas van Thaiairways, zo ene die je op je reistas kunt hangen, heel handig en vooral mooi.
en even later kwam Toto zijn gastmoeder naar boven (want het is hier een apartement waar elk gezin twee verdiepingen heeft en de grootmoeder de bovenste verdieping) en zij gaf me nog heeeel veel dingen van UBC (zij werkt daar) het ging van een boek tot een pet en tas. ook heel leuk en handig, vooral omdat ik morgen nog zoveel dingen mee naar Nakhon Nayok moet zien te krijgen. we zullen zien hoe dat gaat gaan, maar eerst staat het uitstapje naar zee op het programma.

20 maart 2006

het weekend is alweer voorbij net zoals deze maandag.
zaterdag was er gepland om te gaan winkelen voor souveniers, dat is er ook helemaal van gekomen. we zijn naar JJ's geweest, die hele grote markt waar je zo vanalles kan kan kopen aan zo een goedkope prijzen. ik heb dan ook het een en ander gekocht, vooral omdat ik deze keer wist waar ik naar toe ging. het is er namelijk niet makkelijk rondlopen, het zijn daar allemaal kleine winkeltjes van 4 op 2 meter met kleine weggetjes van 1meter breed ongeveer. maar deze keer had ik dus een plattegrond.
toen we daar na een paar uur waren uitgeraad zijn we door gegaan naar een winkelcentrum waar we (Toto en ik, hij is een Duitse AFSser.) de familie terug zouden ontmoeten, zij waren namelijk doorgegaan. maar niet getreurt want Toto kent de weg in Bangkok op zijn duimpje.
in de avond zij n we nog naar chinaton geweest, ik werd er ZOT!!! er waren teveel mensen teveel lawaai teveel auto's en teveel vervuiling. maar voor de rest was het intressant met al dat chinees, we hebben er natuurlijk gegeten, ik heb echte chinees gegeten, en daar bedoel ik niet een chinees persoon mee. het was wel lekker, maar ik vond het water plezanter dat je kreeg, het was geel, een soort van kruidenthee die goed is voor je ogen. ik heb er liters van gedronken.
zondag is er niet veel meer gebeurt, ik heb mij hier voor de tv gezet, want ook hier hebben ze een hele hele grote collectie met recente DVD's. het zijn wel allemaal illigale gekopieerde DVD's die je hier overal in Thailand voor bijna niets kunt kopen, maar dat maakt niet veel uit.
vandaag, maandag, konden de lessen weer beginnen, hoewel ik het een beetje overhoop heb gehaald doordat ik een veel te moeilijke les had uitgekozen. morgen zal het wel beter gaan zeker. :-) ik laat het jullie weten.

17 maart 2006

het is vrijdag, het weekend staat voor de deur. en het was er meer dan tijd voor, die thaise kinderen kunnen soms wat moeilijk zijn om mee te werken. die zijn dan ook zo verlegen! vandaag was er zelfs een meisje dat verplicht werd een tekst voor te lezen, ze was zo stil, en toen is ze huilend naar huis gegaan, gewoon omdat ze moest voorlezen, maar dat is we het ergste geval.
ik moet dus ook zelf lesgeven, elke dag gaat het beter, de eerste dag had ik dus een soort van bingo gedaan, de tweede dag moesten ze met elkaar dueleren en zo comparison leren, de derde dag had ik hen zelf een stukje laten schrijven waar ze de past tense bij moesten gebruiken, de vierde dag, vandaag heb ik hen gewoon een tekst gegeven die ze moesten lezen en dan zou ik vragen stellen, maar omdat die een motivaitie nodig hebben om iets te zeggen had ik in de morgen een grote zak snoep gekocht en iedere keer als iemand een antwoord gaf kreeg die snoep. heel veel hielp het niet maar het ging beter. de namiddagen zijn nog steeds dezelfde thaise choas die ik nog altijd niet aankan, het is gewoon geregelde chaos, iedereen doet wat die wil en niemand weet wat iedereen doet maar op een of andere manier komt alles altijd in orde. echt niets voor mij. er was een namiddag waar we naar een kindermuseeum zijn geweest, dat was wel leuk, daarna zijn we naar een plaats geweest waar er heel veel vlinders rondvlogen, ooo er waren er schitterende bij. vandaag was de activiteit zwemmen, en dat was gewoon grappig om te zien, er waren mensen bij die eerder hun pyjama aanhadden dan hun zwempak.

14 maart 2006

zaterdag bevond ik mij in de hemel, ik werd voor het minste beetje bediend. heb op een kamer met airco gelegen en had 24uur internet dat supersnel ging en had hopen nieuwe films die ik nog niet gezien had maar vooral een stukje thuis die in de vorm van belgische chocolade kwam kan het nog beter?
zondag ben ik met de familie waar ik bij verblijf naar de kust gegaan, het was die vieze zee waar ik de allereerste keer ook was gegaan, maar we gingen precies daar omdat ze daar familie hadden. heel mijn tijd in thailand ben ik nog nooit zoveel mensen tegengekomen die vloeiend engels spreken in zo een korte tijd. wel de hele familie waar ik bij verblijf spreekt engels en al die hun vrienden spreken engels. geweldig voor mij want die thaise taal ga ik denk ik nooit onder de knie krijgen, spijtig maar het kan niet anders.
ik zat daar op zondag dus bij die familie van mijn tijdelijke gastfamilie, ik had vooral met de vriendin van mijn tijdelijke gastmama zitten babblen, maar toen vertrok iedereen zodat ik niets te doen heb waardoor mijn tijdelijke gastmama zich waarschijnlijk schuldig begon te voelen, daarom heeft ze haar chauffeur bevolen om mij een beetje in de mercedes rond te rijden zodat ik de omgeving zou zien, dat was natuurlijk een voordeel voor mij met de airco in de auto want het was nogal een warme dag.
op maandag ging dan eindelijk het english camp van de thai airlines beginnen. en mijn ergste schrik kwam uit, ik zat samen met de ene afser die ik het minst kan uitstaan, toto.
maar zoals je hier altijd in thailand moet denken, we maken er het beste van.
ook zou ik vandaag naar mijn defenitieve tijdelijke gastfamilie gaan, ja ik weet het het spreekt elkaar een beetje tegen, maar zo is het nu eenmaal. het is er heel leuk, het is ook in bangkok maar het is een appartement waar een hele familie woont, een gezin per verdieping, heel leuk dus bij familiefeestjes, een verjaardagsfeestje bijvoorbeeld, dat was er maandag dus, mijn tijdelijke gastzus zas jarig, ze werd 17. en heel de familie was aanwezig om te zien hoe ze de kaarsjes uitblies.

het blijkt dat wij echt gaan moeten lesgeven op dit english camp, we krijgen wel hulp van stewards en stewardessen die ook leerkrachten zijn, plezant! en natuurlijk spreken ze allemaal vloeiend engels, ze vroegen mij trouwens ook waar ik mijn engels had geleerd omdat het zo goed was, jaja dat moet ik toch even vermelden he. :-)
het is moeilijk om de groep van kinderen rustig te houden, en daar bedoel ik mee dat ze de boel niet afbreken, het is namelijk een groep van 7 tot 13 een heel leeftijdsverschil waardoor je spelletjes kan doen die de enen fijn vinden en de andere weer niet. maar vandaag (dinsdag) is dat grotendees opgelost, ze hebben de groep namelijk opgesplitst, ik doe de groep van 10 tot 13 jaar en toto de kleintjes, een heel gedoe geloof mij, ik werk samen met een thaise man die 8jaar in amerika heeft gewoont, hij gaf me al meteen werk om een opdracht/spel te verzinnen voor de volgende dag. dat is dus bingo geworden maar dan met engelse woorden en gecombineerd met pictionarie. het was wel plezant.
we zullen zien hoe het hier afloopt op dit gedoe.

10 maart 2006

ik weet niet wat er ineens met het schitterend weer is gebeurt, maar de laatste twee dagen zijn er verschillende stortbuien met een oorverdovend onweer op ons dak terecht gekomen. wel het is eens een afwisseling, dat is zeker. maar het gevolg van dit is wel dat al de luiken dicht zijn en het stikke donker is in het huis. leuk is anders.
ook is er nog een pakje van thuis aangekomen, het had de laatste afleveringen van flikken, ik heb ze dezelfde dag nog allemaal bekeken en het was 3uur toen ik eindelijk in mijn bed kroop om te gaan slapen.
vandaag zit ik niet in het internetcafe, ik zit op dit moment in bangkok bij mensen die ik niet ken, ze spreken wel vloeiend engels. maar hier is het verhaal dus waarom ik hier zit, ik had eens een telefoontje gehad van afs, ze vroegen mij als ik geintreseert was in een kamp, ze zouden mij meer informatie sturen via de fax, maar de fax staat op school en moest mijn vader dus vertrouwen dat hij die fax voor mij zou meenemen.
ik heb die fax nooit gezien. maar gisteren zeiden ze dat ik voor tien dagen op een kamp zou gaan. huh? ze zeiden dat ik de 13 zou vertrekken. ok. maar vandaag kwam mijn broer van school thuis (om twee uur) en dropte de bom op mij dat ik om drie uur zou vertrekken naar bangkok naar het kamp. HUH?
we zijn toen ook in de auto gestapt en ergens voor een restaurant moest ik van auto wisselen. met die mensen ben ik dan nog ergens gaan eten, het was de beste pasta die ik ooit hier in thailand heb gegeten, en het kon helemaal niet meer stuk toen ik als dessert een chocolademouse cake kreeg die naar echte chocholade smaakte.
dus nu zit ik hier op de slaapkamer van mijn tijdelijke 24jarige gastzus in een huis zo groot. ze hebben hier twee bedienden, de kamer hier heeft een eigen badkamer ultranieuwe computer met internet, ze hebben hier drie verschillende wagens allemaal mercedes, kort gezegd, het zijn hier mensen met geld, veeeeel geld. en naar wat ze mij hebben vertelt gaan we veel doen in de tijd dat ik hier ben, morgen gaan we bijvoorbeeld al naar zee. LEUK!

6 maart 2006

ik zit hier alweer in het internetcafe, vorige keer toen ik thuis was had ik er wel spijt van omdat ik twee dagen en nachten pijn heb moeten lijden van verbranden armen. maar vandaag was het weer beter en kan ik mijn armen weer normaal gebruiken en heb ik een leuk kleurtje.
gisteren heeft het leuk geonweert, het was de volle laag, regen en een stevige wind, maar het was maar voor een uurtje en toen kwam de zon weer uit.
heel die tijd heeft mijn gastfamilie geslapen omdat ze tijdens het onweer geen tv kunnen kijken, dat is echt alles wat ze hier doen, slapen en tv kijken. het zal dus helemaal aan mij liggen wat de volgende plannen betreft.

2 maart 2006

zoals je kan zien kom ik niet meer zo regelmatig op het internet, en dat is omdat ik geen toegang meer tot internet heb buiten als ik op mijn fiets stap om dan een ritje van een halfuur te maken naar nakhon nayok city te maken, dat is wat ik vandaag heb ontdekt nadat ik de banden van de fiets heb moeten oppompen. ik dacht echt dat de rit langer ging zijn met tientallen honden die achter mij aan gingen komen, niets was daar dus van waar en als ik dat geweten had was ik hier al eerder gekomen, want hier in dit internetcafe gaat het internet verbazend snel, ik ben daar niet meer aan gewoon.
de afgelopen dagen werd ik echt zot, het enige wat ik kon doen was thuis zitten en wachten tot de dag over was. ik kon de muren wel oplopen. dat fietstochtje vandaag heeft mij dus goed gedaan.
er is thuis natuurlijk niet veel intressant gebeurt, maar er zijn nog steeds dingen die mij verbazen, zo lag mijn oma op een dag voor de deur van ons huis op de trappen te slapen, je kon haar door de venster van de living zien liggen het was echt een heel raar zicht.
ook is er iets mis met mijn airconditioning, het heeft een eigen euh... mind... gekregen (ja sorry mensen maar mijn nederlands is hier maar op een laag pitje, ik kan mij vaker engelse woorden herrinneren en ik begin zelfs in het engels te denken, dat komt er misschien van als je engelse boeken leest en alleen engelse tv ziet.) maar mijn airconditionning begint altijd op een bepaald uur en stopt rond 8uur in de morgen. en de tijd daar tussen krijg je die niet aangezet, een ramp! zeker als ik tot 9 zil blijven slapen, hetgene wat ik nu moet doen is om acht uur overschakelen op ventilator anders zou ik nog verdrinken in mijn bed van mijn eigen zweet, bij wijze van spreke natuurlijk.

ik ben er maar weer eens vandoor, ik ben nu namelijk aan het betalen om op het internet te zitten en dat heb ik nog nooit eerder moeten doen. wie weet hoeveel mij dat hier gaat kosten