dit is hoe mijn been er ongeveer uitziet met al die muggenbeten, maar dat is wel voordat ik aan de 30 ben gekomen.

dit is hoe ze mijn haar op school altijd doen, en hoe de zottste leerkracht naderhand altijd zegt, beautifull.

30 juli 2005

ik heb vandaag de engelse versie van harry potter te pakken gekregen. Ik ben na een uur na de afgesproken tijd met Jimmy naar Bangkok vertrokken om even naar de film te gaan. We hebben The Island gezien een film over klonen en van dat alles. De cinema was een kruising van cinema, kermis en winkelcentrum, en daar was dan ook een boekenwinkel waar ik op een heel voordelige Thaise prijs het boek heb gekocht. In de cinemazaal zelf was het ijskoud, met tenen waren bevroren toen ik er buiten kwam. Het was een goede film, en ik heb genoten van het engels, alles op tv is hier thais gesproken. Juist voordat de film begon was er een spotje waar iedereen plots bij opstond om respect te toten aan de koning. Ik was aan het fantaseren hoe dat in België zou verlopen J
na de film zijn we nog even naar het shoppingcenter erlangs gegaan daar heb ik mij een thaise SIM-kaart gekocht mijn nummer is 6646575049. (voor als je eens zou willen bellen)
na dit alles zijn we ook weer met de bus (we hebben heel de rit naar huis recht blijven staan, anderhalfuur lang, in het begin kwam de chauffeur iedereen zeggen dat ze meer naar achteren moesten schuiven zodat er nog meer mensen op de bus konden we waren sardientjes) terug richting huis gegaan. Of toch niet helemaal. Ik ben eerst heel Jimmy haar familie goedendag gaan zeggen, die wonen allemaal op in een straal van 1kilometer van elkaar. En toen kon ik eindelijk naar huis. Maar daar aangekomen bleek de poort op slot en ben ik maar weer teug naar Jimmy haar huis gegaan. Het was er we gezellig, ze zaten allemaal zonder stroom en overal stonden kleine gele kaarsjes geplakt.

dit is Iman, het meisje van mijn klas dat engels kan praten en ongeveer mijn tolk is geworden
op de achtergrond zie je haar lief met de gitaar in handen, elk moment dat ze vrij hebben spelen de jongens hierop om te oefenen voor hun boysband

dit is mijn zusje die in slaap is gevallen in het familiebusje

feit

ik kom zes tempels op weg naar school tegen, dat is een kwartiertje rijden.
op mijn linkerbeen staan 26muggenbeten van mijn voet tot aan mijn knie

29 juli 2005

vandaag heb ik eens niet in de rij gestaan ’s morgens. Ik zat in de leraarskamer. Ik heb daar zelf mijn lessenrooster in elkaar gepuzzeld. En ik denk dat het wel een plezant schema is. Ik heb de wetenschappelijke vakken zoveel mogelijk vermeden, ik snapte ze in België pas na lang luisteren en nadenken (sorry Jos) , wat moet ik hier dan wel zeggen.
Om drie uur hebben jimmy en ik de salade opgepeuzeld die we ’s morgens hadden gekregen van een ik weet niet hoe zotte leerkracht. Even ervoor had de boysband van school een heel klein concertje gegeven, ze zijn helaas moeten stoppen door de regen.
Na school zijn we rechtstreeks naar een of andere markt geweest waar je ondergoed enzo kon kopen, het was precies een openlucht wibra in het groot. Alles goed en wel, maar wat ik niet plezant vond is dat mij dat een halfuur op voorhand is gezegd dat wij daar naar toe gingen.
Ik heb uiteindelijk mijn sportkledij gekregen, nu de schoenen nog.

dit vind ik gewoon een geweldige foto, het beschrijft de school heel goed.

28 juli 2005

het was een fijne dag vandaag. Ik heb zwaardvechten gedaan, en zelf een zwaard (stok) gekregen. Toen ben ik nog terug naar mijn klas gegaan, maar jimmy en ik zijn het overeen gekomen dat het misschien beter is als ik in 5/1 ga zitten in plaats van 6/1 omdat die van 6/1 veel te serieus en saai zijn. In de namiddag heb ik gebadmintond, dat was eens plezant!!Even later zat ik alleen thuis, en dat was ook eens plezant, mijn vader was ergens naar toe en mijn moeder was heel laat thuis. Bank had weer frieten gemaakt en ik heb weer eens naar Hitch gekeken.

dit is dus het beestje dat hier heel normaal over de muren kruipt.

dit is ons huis vanuit het familiebusje bekeken

dit ben ik op mijn kamer terwijl ik de site ben aan het maken, deze foto is door mijn zusje gemaakt

dit ben ik op 21juli aan de tempel, ik ben rijst in de kommen van de monniken aan het doen samen met mijn zusje en moeder

27 juli 2005

ik heb vandaag bijna een hele schooldag gevuld. Maar denk je dat ik iets van de lessen begrepen heb? Het fijnste vandaag was nog de cha-cha-cha te leren tijdens de turnles. Het was wel grappig om te zien. We moesten de basisstap allemaal leren, de leerkracht deed het voor, een magere grootte man met een bos grijs haar, hij stond daar met zijn megafoon te roepen, neung song saam thie… (thais tellen) en naar mate de tijd verstreek kreeg ik het meer onder de knie. Maar om dan te zien hoe andere nog steeds waren aan het klungelen was echt wel grappig. J

26 juli 2005

het was weer zo’n dag die ik liever had overgeslaan. In de voormiddag was Iman niet op school waardoor ik een beetje verloren liep tussen groepjes van mensen. We hebben een tijdje in de bib gezeten omdat dat zogezegd een manier van lesgeven is. Ik snap er toch niet veel van. Ik heb daar op internet gezeten, en raad eens, dat gaat een stuk rapper als thuis. Maar toen ging ik gewoon aan een tafeltje zitten lezen, een brief schrijven, maar ik zat alleen dus zullen de studenten wel hebben gedacht dat het spreekuurtje was want ze kwamen allemaal één voor één in groepjes met me babbelen en het ergste was dat ze allemaal hetzelfde zeiden. Ik heb het hele thaise basis engels gehoord. How are you? Where are you from? What is your name? precies als ze dat niet weten, maar meer kunnen ze niet vragen, het maakt ook niet uit wat ik antwoord omdat ze mij toch niet verstaan.
In de namiddag was Iman er terug en ben ik met haar naar een les geweest, vraag me niet welke, er is niet veel les gegeven, de leerkracht wou mij leren schrijven in het thais. Heb je die letters al eens gezien? De leerlingen hebben denk ik ondertussen een opdracht gemaakt. En ik heb huiswerk gekregen, thaise letters schrijven.
Na school zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan en naderhand alweer in die straat met kraampjes gaan eten, maar wat ik vandaag gegeten had was echt lekker om te eten, en toen stond er toch wel plots een babyolifant naast mij. Hoe lief!!!

25 juli 2005

met vandaag erbij zijn het nog 300dagen Thailand en op dit moment zit ik er 19 dagen, het is omgevlogen, als dat die andere 300dagen ook zo gaat zijn gaat het lijken dat ik maar twee maanden weg ben geweest.
Binnen twee weken is het een soort van sportweek op school, de leerlingen en leerkrachten zijn in drie kleuren verdeeld, blauw, geel en rood. Ik denk dat ik bij blauw ben hoewel mij dat niet echt gezegd is. Omdat er nog van alles moet geregeld worden tegen dan was er vandaag een soort van vergadering per kleur met alleen de leerlingen. Ik heb er natuurlijk bijgezeten en niets gedaan en alleen maar toegekeken. En af en toe naar iemand gewenkt die op mij riep.
Vandaag ben ik niet met mijn vader naar huis gegaan hij was samen met mijn moeder naar bangkok om een examen af te leggen ofzoiets. Maar deze keer moesten we niet met die vriend van de familie mee, gelukkig! Ze hebben mij gewoon naar huis gebracht, maar zijn nog eerst bij jimmy haar huis gestopt.
Een leuk klein huisje, maar er staat bijna niets in . ze zal er nog niet lang wonen. Maar ze heeft wel een zachte matras!! Gelukzak.
Eindelijk thuis ben ik gewoon mijn bed in gekropen en in slaap gevallen tot de volgende morgen.

ze hebben mij gezegd dat ik veel schrijf en typfouten maak, sorry daarvoor maar ik typ nogal redelijk snel omdat ik veel te zeggen heb, en mijn schrijffouten die moet je er maar bij nemen omdat het redelijk moeilijk is om teurg in het nederlands te denken als je geen woord nederlands hebt gebruikt of gehoord overdag. dus nogmaals sorry

Dit ben ik en mijn broer en zus in schooluniform. voor ons huis, maar daar zie je niet veel van

23-24 juli 2005

een weekendje niks doen is ook eens leuk, maar met niks doen bedoel ik dus niet gewoon liggen en wachten dat de dag om is, nee, ik heb de was gedaan, een tekening gekleurd, mijn site in orde gemaakt eindelijk!! En ik heb telefoon gekregen, het kon maar van één persoon zijn, jimmy, ze heeft vanalles zitten babbelen, was wel moeilijk om te volgen dat gebroken engels heel zacht over de telefoon, en dat is zowat het meest enthousiaste wat is geberud. Toen ik mijn site in orde was aan het maken heeft Bow bijna altijd bij mij gezeten, en bank aan de tv, het is precies als die geen leven hebben na school.

dit is Pikkie de amerikaan waar ik mee heb gebabbeld, en dit ben ik die aan het tekenen is.

22 juli 2005

ook vandaag was het weer eens vroeg opstaan, we waren op weg naar zee. Maar er was nog een tussenstop om die vriendin weer op te halen, ze ging mee met haar twee kinderen. Ik denk dat ik gewoon aan die persoon moet gaan wennen, maar ik moet haar echt niet.
De zee was niet zoals ik verwacht had, er lag overal vuilnis in, jakkes, ik denk dat dit een zee was waar geen enkele westerse toerist naar toekwam alleen thaien. Ik ben uiteindelijk toch in het zoute water gesprongen nadat ik mij had omgekleed van mijn bruin rokje naar een fluogroene korte broek. Iets dat je hier overal ziet en dat iedere leeftijd kan dragen.
We hebben nog met een binnenband van een traktor gespeeld en hebben ook op zo’n bananenboot gezeten. Hierop zitten is wel leuk en eraf vallen ook wel, maar er dan weer opkruipen minder. We zijn er twee keer terug moeten opkruipen ik drie keer omdat ik er eindelijk terug opzat en toen er van de andere kant terug afgleed. J

21 juli 2005

om vier uur deze morgen zaten we met z’n alle in de auto op weg naar de vader van mijn thaise vader. Het was een lange rit waar ik het merendeel van heb geslapen. Toen we eindelijk daar waren zijn we eerst nog naar een thaise tempel geweest waar we gekeken hebben hoe monniken eten, ale dat is toch waar het op neer kwam. Maar toen ik eenmaal tegenover die vader van mijn vader stond dacht ik dat ik in het thaise bokrijk beland was, het huis zag er zo oud uit, maar er stond wel een tv. Echt raar, tegenover dat huis en over het brugje dat bijna uiten valt lag het familiebedrijf. Een kippen - vissenboerderij. Ik ben gaan zien en het was raar, de legbatterijen van de kippen waren boven het water gebouwd, de ongeveer duizend kippen zaten allemaal in een ijzeren getralied hokje waar ze hun kop uit kunnen steken om te eten of te drinken. En in het water onder de kippen zaten er een hoop vissen die allemaal boven kwamen om te eten. Amaai wat een zicht.

20 juli 2005

vandaag is de laatste schooldag van de week, morgen is het vakantie, als was er vandaag ook niet veel school, juist voordat ze het volkslied begonnen te zingen zijn we naar een of andere internationale universiteit gegaan, ze spraken hier allemaal engels. We kregen een rondleiding op de campus, en toen begonnen de lange speeches en uitleg, er was nog een andere school aanwezig die een stuk groter was. En heel onverwachts na de speeches waren er spelletjes in het engels om te spelen. Dat was nu eens plezant. En daarna waren er weer speeches, maar nu van de studenten en van de leerlingen van onze school en van die andere school, ze werden ook in het engels gegeven en iman moest ook gaan, en toen moest ik plots ook gaan, er was een oorverdovend applaus toen ik op het podium ging. Ik zei alweer wat mij een minuut geleden was ingefluisterd en ging toen terug in de rij staan. De prijzen werden nog uitgedeeld aan de winnaars van de spellen, en iman en ik kregen ook wat omdat we een speech hadden gegeven.
En na het eten was het weer tijd om naar school te gaan, de busrit terug was echt plezant, de bus trouwens ook, het was een blikken kleurrijke bus met een grote stereo-installatie achterin die loeihard aanstond, echt een bus waar elk moment een spotje van coca cola ka opgenomen worden. Ik heb mij ziek gelachen op de bus om iets heel stoms samen met een meisje waar ik de naam niet van ken maar die je wel uit de duizend zou herkennen.
Terug op school zijn we in de bib gaan zitten en niets speciaals meer gedaan, ze hebben mijn haar nog in een kopvlecht gedaan, ze willen hier constant met mijn haar bezig zijn.
Ik heb hun nog dat spelletje voor op tafel te kloppen geleerd, er is zelfs een leerkracht komen meedoen. Het was echt een plezante schooldag geweest
Na school ben ik opgehaald door die vriendin van de familie die we eergisteren zijn gaan bezoeken. Ik moet haar echt niet, we zijn nog naar de markt geweest en zij had constant mijn arm vast, en dat is iets wat ik niet kan hebben van een vreemde, ik voelde mij uitgeleend, ze heeft nog met verschillende mensen staan babbelen. Maar ik wou zo rap mogelijk door, we hebben nog tot acht uur of zo bij haar thuis moeten wachten totdat vader en moeder terug waren van de universiteit van bangkok. Ik was blij dat we eindelijk weg gingen, maar natuurlijk was er een tussenstop, en nee het was niet eten, we gingen de zus van moeder naar huis brengen, en daar was pikkie met een jongere broer van zijn beste vriend en nog een vriend van die jongere broer. Nog even staan babblen en toen eindelijk naar huis. Ik zou niet weten hoeveel kilometers we hier elke dag afleggen, de rit naar school alleen als is een kwartier rijden.

19 juli 2005

elke dag heeft verrassingen in petto, ik dacht dat het een gewone schooldag ging zijn , eerst kookles waar we cake hebben gebakken, dan .. weet ik niet meer, en dan muziekles, waar ik op de drum moest spelen, die leerkracht is gewoon geweldig, zo een rare.
En in de namiddag zijn we weer naar een tempel geweest, we zaten met een hele groep leerkrachten, leerlingen en de directeur in het busje om te vertrekken. Het was weer een of andere ceremonie met oranje kaarsen.
Terug op school heb ik afgeteld naar het moment dat ik naar huis kon, maar dat moment bleef nog lang uit omdat er een of andere vergadering was met alle leerkrachten, en mijn vader is er een dus zat ik daar heel alleen op de leraarskamer naar spiderman 2 te kijken in het Thai.
Toen de leerkrachten eindelijk klaar waren met hun vergadering ben ik en nog verschillende leerkrachten getrakteerd geweest op een ijsje door een andere leerkracht, het was een thais ijsje en lekker, maar hier moet je je echt haasten om een ijsje te eten omdat het anders op de grond ligt je kan het gewoon zien smelten.
Thuis is er niet veel meer geberud buiten dan dat de stroom was uitgevallen van het onweer, ik heb toen mijn laptop gepakt en muziek opgezet in de keuken, wat ze er van vonden heb ik geen idee van.

18 juli 2005

weer een nieuwe schooldag en een nieuwe schoolweek, ik merkte het aan het uur dat mijn wekker afging 6uur, dit is niet menselijk ;-p .
toen mijn hemd gestreken, mij gewassen, en aangekleed. In de auto gestapt en toen begon het weer, deze week is wel niet zo lang omdat donderdag en vrijdag geen school is. Een of andere feestdag dat te maken heeft met tempels en monniken.
Het ene vak volgde het andere in een thaise chaotische manier op,ik had wel moeite om mijn ogen open te houden, maar toen schiep god de lunch. Elke kans die ik heb om geen rijst te eten grijp ik met biede handen, het alternatief is dan noedels.
In de namiddag ben ik gaan zwaardvechten, dat was nu eens plezant en ik het staat ook op mijn weekschema dat ik vandaag heb gemaakt samen met mijn advisor, er staan wel nog veel lege vakken op die ik moet proberen in te vullen.
Toen de school gedaan was zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan, en toen ons avondeten gegeten op een straat met allemaal kraampjes, en nu alweer noedels, oh ik wil nog eens een patat eten J

17 juli 2005

het heeft ik weet niet hoe hard geregend en geonweerd vorige nacht en dat klinkt hier alleen maar harder omdat er geen vensters in de ramen staan. Het was gewoon onmogelijk om terug in slaap te vallen zodat ik gewoon gewacht had. Het was vandaag een dag waar ik niet veel op heb gedaan, strips gelezen, een brief geschreven, en … op internet gezeten, want ik heb internet op mijn kamer gekregen, als dat een goed of slecht ding is weet ik nog niet.
Maar omdat het vandaag dus een luilekkerdag was is er niet veel gebeurd, ik heb wel frieten gemaakt gehad omdat ze mij dat gevraagd hadden, ze hebben die dan als tussendoortje opgegeten.

16 juli 2005

De hond bleef maar blaffen deze morgen, ik hoorde iemand mijn naam roepen en keek door het raam. Mijn advisor, Iman, en de tweeling van mijn klas stonden beneden. “you take a bath” ook een leuke zin om mee begroet te worden dacht ik nog, we gingen op tocht, geen kroegentocht, maar een tempeltocht, negen tempels in één dag. Is dat wel gezond?
Toen we in de auto zaten reden jimmy en mijn counselor ook achter ons, Yes gezelschap waarmee je kan lachen.
In elke tempel gebeurde er hetzelfde, er was een grote kaars die werd aangestoken, we zaten allemaal in een afbakening van een wit koord (iets tegen boze geesten) dat koord werd weer opgeruimd, er was een of ander Thais gebrabbel, dan gezongen gebrabbel van de monniken, dan werd je nat besprenkelt door een monnik en dan was het gedaan. De kaarsen werden altijd aangestoken door een persoon uit het volk en bij de laatste tempel moest ik dat plots doen, waarom en voor wat het eigenlijk diende weet ik niet, maar ik heb het toch maar gedaan. Onze tocht heeft van zes uur ’s morgens tot ongeveer vier uur in de namiddag geduurd. Toen zijn we naar een van de vele watervallen geweest die Nakhon Nayok telt, het was niet echt een waterval eerder een stroomversnelling die een beetje omlaag gaat, we zijn er uitendelijk in gegaan en we waren natuurlijk lekker nat toen we moesten vertrekken, daarom moesten we in de laadbak van de jeep zitten (dat is hier niets speciaals, als er geen plaats meer is in de auto gaan ze soms met z’n alle in de laadbak zitten.) dat was nu eens plezant, je moest die gezichten van de voorbijgangers zien, wat een blanke in de laadbak? En die reactie heeft allemaal met het klasse systeem te maken. Sommige moesten zelfs lachen. Maar toen we bijna thuis waren moest ik in de auto gaan zitten omdat mijn vader niet mocht zien dat ik in de laadbak heb gezeten, hij zou dat niet hebben gewaardeerd voor zijn stand.

15 juli 2005

nog even en ik word gewoon gek daar op school, je moet gewoon constant oppassen wat je doet omdat er wel altijd iemand naar je zit te kijken, je kan bij wijze van spreken je onderbroek niet goed trekken als die tussen je kont zit. J
ook vandaag was er weer iets te doen op school, ik ben nar een klas gegaan, heb daar leren naaien was wel plezant om te doen. En in de namiddag was er een of andere vereniging die modelvliegtuigjes maakte, dat was nu eens plezant, toen die man aan het uitleggen was hoe dat ging ben ik wel bijna in slaap gevallen. En midden in de uitleg werd er mij plots een briefje gegeven, I love you stond erop en het was van de klas m3. maar dat even tussendoor, we hebben uiteindelijk ook zelfs vliegtuigjes gemaakt uit piepschuim, naderhand moesten die natuurlijk allemaal uitgeprobeerd worden wat een heel plezant beeld op bracht.
Toen ik thuis was ben ik in slaap gevallen op mijn bed, totdat ik wakker was geworden van gegiechel, ik ben naar onder gegaan en zag vier meisjes van school staan, onee, wat doen die hier. Ze zijn binnen gekomen en hebben tussen het gegiechel door met mij proberen te praten. Ik en Bow hebben ze uiteindelijk duidelijk gemaakt dat ik moe was en terug ging slapen, ik ben naar boven geweest even gewacht en toen naar onder gegaan omdat ik dacht dat ze weg waren, toch niet, ze stonden gewoon buiten en zagen mij naar het wc gaan. Toen ik terug naar boven ging waren ze bijna op mijn kamer. Ik wist echt niet meer wat te doen zoals ook bo niet wist wat te doen, uiteindelijk zijn ze weg gegaan en hebben we de deur maar toe gedaan. Toen zijn we weer eens naar het ziekenhuis gegaan maar naderhand zijn we gaan winkelen, een grote supermarkt, wel als je een volk wil leren kennen raad ik jullie aan om naar een supermarkt te gaan. Er was een rij met alleen maar rijst, en die rij was zeker twintig meter lang, en aan de andere kant was er allemaal olie te zien, was echt een raar zicht. Toen we ergens in een rij met servies kwamen had ik een tas zien hangen met Ior op van winnie the poeh en wou die beter bekijken, en dat hadden ze natuurlijk gezien en mijn mom zie dat ik 1 tas mocht kiezen om te gebruiken thuis.

14 juli 2005

deze morgen vertrokken een hoop studenten naar “some place” zodat we vandaag bijna geen les hebben gehad zodat we de hele voomiddag in de bib hebben gezeten, was ook wel eens fijn, we hebben geprobeerd te babbelen, en natuurlijk wouden ze met mijn haren klungelen, ze hebben me uiteindelijk twee vlechtjes gemaakt, amaai wat voelde ik mij toen stom.
En ik ben vandaag voor het eerst in de cafitaria gaan eten, het waren noedels, en onmiddellijk in de namiddag was er weer eens kookles we hebben een soort van sandwich gemaakt gehad. Het was heel zoet.
Toen heb ik de drum ontdekt, hij viel wel bijna uit elkaar, maar ik heb er toch op zitten slaan, eender wat je hier doet, alles is goed, ik speelde gewoon maar wat, maar natuurlijk waren er jongens die beter waren als mij. Maar ik was toch goed volgens andere. Ook hadden ze mij gevraagd om te zingen, dat ze hier vaak vragen, ik heb uiteindelijk een liedje gezongen dat ze dan ook weer fantastisch vonden, ze zeiden dat ik op britney spears leek van zang. HELP!!!

13 juli 2005

de dagen worden als maar meer gevuld en plezant. Deze morgen moest ik wel weer spreken voor de school, omdat ik Engels kon. Maar dat dat mij twee minuten op voorhand is gezegd vond ik niet plezant.
Maar toen begonnen de lessen weer, eerst wiskunde dat helemaal niet te vergelijken is met de lessen wiskunde in België, die leerkracht die geeft geen les, die laat gewoon een video zien over wiskunde of laat zijn leerlingen iets in de bib opzoeken, denk je dat hijzelf uit leg geeft. Toen was er fysica, maar ik ven naar het Thais koken gegaan, en dat was wel plezant, ook al heb ik er geen snars van begrepen.
En in de namiddag was er turnen maar ik ben eerst nog met jimmy naar een klas 15jarige meisjes gegaan om wat engels te babbelen, ook zei moesten zich in engels voorstellen, maar ze waren zo zenuwachtig dat ze bijna constant zaten te giechelen en als ik daar iets op zei moesten ze nog meer giechelen, ik voel mij hier zo een tienderidool dat alleen maar playbackt, ik heb toch niets gedaan om zo een reacties te krijgen. In de turnles was ik alweer met mensen die geen engels spraken, we hebben volleybal gespeeld gehad en toen ik de bal ook maar aanraakte begon iedereen te juichen. Precies als wij geen volleybal spelen in België.
Jimmy is trouwens fan van clouseau geworden, ik heb haar de cd oker gekopieerd en die staat bijna altijd op in de leraarskamer.
’s Avonds zat ik te tekenen terwijl de andere naar de massagrote tv waren aan het kijken toen plots de zus van mom hier was met een Amerikaan, Pikkie (not piggy zoals hij zie) blijkbaar hadden mijn ouders gevraagd als hij kon komen omdat ik dan iemand zou hebben om tegen te praten. Hij sprak vloeiend thais en dat zorgde er ook voor dat mijn ouders en ik eens konden babbelen zonder moeite te doen om elkaar te verstaan. Er was vanalles gezegd, teveel om op te noemen, maar het kwam erop neer dat ze blij waren dat ik er was en mij zouden behandelen als een andere dochter en niet als bijvoorbeeld een leerkracht engels voor de kinderen.

dit is het meisje van argentinie en ik in mijn schooluniform

dit ben ik op de eerste schooldag bij de grootste dam in thailand met mijn counseler en advisor.

dit is een thaise dans die ze speciaal voor mij hadden voorbereid. het was op een Thais liedje waarin werd gezegd welkom in thailand

mijn eerste schooldag, ik moest mijzelf voorstellen in het engels langzaam ;-)
ikheb ook een bos bloemen gekregen en dat ding dat rond mijn hand hangt

dit is mijn eerste avondmaal in de familie

dit is een deel van de mensen die in thailand blijven op de verwelkomingsavond

dit is de eerste ontmoeting met mijn thaise vader en moeder

dit zijn de vlaamse meiden die een jaar in thailand blijven

12 juli 2005

muggenbeten overal!!!! Niet te doen!!!
ik wist niet dat je zoveel kon meemaken op een dag, en moe dat ik ben, ik ben met moeite opgestaan.
Ik heb vandaag 1 les mee gevolgd denk ik, we hebben meer zitten babbelen als iets anders. Toen ben ik gewoon meegegaan naar de bib totdat plots Jimmy naast me stond om te zeggen dat er een meisje van Argentinië hier was van AFS . Ik weet haar naam niet meer, maar ze is al drie maanden in Thailand. We hebben gebabbeld over hoe raar die Thaise mensen wel zijn.J
Natuurlijk zijn we zoen gaan eten wat kan je hier anders doen in Thailand..
Toen ben ik nog met m’n advisor naar een of ander overheidsgebouw gegaan en ondertussen in een kaarsenfabriekje gestopt. Maar geen gewone kaarsen, kaarsen in de vorm van bloemen. Ik wou uiteindelijk de Lotus (Boa mijn Thaise nickname) en de Lelie (dat Sanne betekent) kopen, maar toen heeft mijn advisor betaalt, hier kan je echt niets zelf doen heb ik een vermoeden.
Toen we terug op school aankwamen ben ik niet meer naar een les geweest, ik ben in de leraarskamer op internet geweest, en heb nog met de leerkrachten gebabbeld. En na een grote stortbui eindelijk naar huis gegaan, en ik was misschien maar een uurtje daar of we vertrokken alweer, deze keer naar het ziekenhuis om de vader en moeder van mom te bezoeken. Daarna hebben we nog een vriendin van mom opgepikt en zijn we rara gaan eten en dan naar huis gegaan. Die vriendin slaapt dus ook hier, het is een medestudent van mom op de universiteit. En dat is zowat alles wat er vandaag gebeurt is in het kort.

11 juli 2005

Ik dacht dat we die grafiek van AFS in 1jaar gingen krijgen, ik heb die in 1dag gekregen! Ik werd vroeg wakker en moest aan de woorden denken die ik eerder op een AFS weekend in België had gehoord, “had je dat ook niet dat je de eerste morgen niet wist wat te doen, blijven liggen en wachten dat ze je komen wakker maken of opstaan en kijken wat er gebeurt?” Ik wist nu precies wat ze ermee bedoelde. Toen een verkwikkende koude douche, iets dat je hier elke dag twee keer ondergaat. En even later zat ik in de jeep op weg naar school.
Iedereen staarde mij aan, ik was de eerste westerling die hier binnen stapte. Er was het Thaise volkslied (met liveband) dat hier elke dag word gezongen samen met de vlag opheising, ik moest meteen aan kamp denken en het begon mij moeilijk te worden omdat ik besefte wat ik achtergelaten had, dat gevoel is nog een hele dag gebleven hoewel ik dat niet wou omdat dit mijn eerste schooldag was en die moest plezant zijn. Er waren speeches voor mij, zelfs een Thaise dans. Ik had een bosbloemen gekregen en één of ander Thaise bloemenkrans. Maar ook ik moest een speech geven, in het langzaam engels. Anders verstonden ze er niets van, precies als ze het nu wel hadden verstaan, misschien een paar mensen, iedereen spreekt hier ook zo slecht engels.
Dat heb ik gemerkt toen ik voor een klas stond met 13-14jarige, ze mochten mij vragen stellen in het Engels, er kwam niet veel Engels uit. Plots stond er een meisje langs mij, en ik zag nog juist op tijd dat een ander meisje een fototoestel vast had. ?!?
Maar aan alle mooie dingen komt een einde, het werd mij even te veel, iedereen wou met mij praatte, iedereen roept mij na, het is een gebroken engels dat ze spreken, als ik dan iets zeg denk je dat ze mij verstaan omdat ze vriendelijk knikken, maar hoe langer ik met ze babbelde, hoe rapper ik door had dat ik beter tegen de muren zou gaan praten. Thaise mensen zeggen nooit dat ze iets niet begrepen hebben, ze willen mij en hun geen gezichtsverlies laten lijden.
De dag was eindelijk gedaan, ik ben toen met mijn schooladviseur ,advisor en engelse leerkracht op stap gegaan, we zijn een schooluniform gaan kopen, (zeer goedkoop, twee hemden, twee rokken, zeven paar sokken, een riem en een paar schoenen voor minder dan € 50) Daarna zijn we naar de grootste dam van Thailand geweest, er was een fantastisch uitzicht en bergen. Waar kwamen plots die bergen vandaan, het was zo bewolkt dat je de bergen niet kon zien van bij ons thuis. En toen zijn we gaan eten, iets waar de Thaise mensen altijd mee bezig zijn, zelfs als ze juist van tafel zijn.
Dan zijn we nog naar mensen geweest die van alles met AFS te maken hebben ze spraken heel goed engels, het was goed om te weten dat er wel iemand was waarbij je terecht kan om belangrijke zaken te bespreken die je echt niet krijgt uitgelegd in het Thais-Engels.

10 juli 2005

Ik ben vandaag met kriebels opgestaan, nog van een paar Vlamingen afscheid genomen en toen naar de lobby gegaan waar ik dan ongemakkelijk naast mijn advisor zat te wachten op mijn gastfamilie. Toen mijn Thaise vader en moeder eindelijk aankwamen sprong mijn advisor op, het is dat dat ik wist dat zei het waren, anders had ik het niet door gehad. Er liep nog een klein ventje bij die een veel te grote bril op had die hem constant afzakte, het bleek de leerkracht wiskunde te zijn van de school waar ik naar toe ging en waar ook mijn gastvader les geeft.
We waren klaar voor de rit naar huis, maar zijn nog even in een grote computerwinkel gestopt.
Het huis is groot en mooi tegenover de buren, wij hebben een huis van steen! Er zijn geen vensters, dat is hier niet nodig, er zijn houten luiken met vliegenramen. Er lopen hagedissen over de muren, en de wc is nog te doen het is een wc zoals wij ook hebben, alleen gebruiken ze hier geen wc-papier maar een soort van waterspuit. Maar op veel openbare plaatsen heb je zo een walgelijke franse wc. Ik heb mijzelf al voorgenomen om die zoveel mogelijk te vermijden.

Het gaat niet makkelijk worden hier, mijn ouders spreken bijna geen engels mijn broer ook niet maar mijn zusje wel een beetje, en zij is de jongste.
Weet je ze hebben hier een tv van zeker een meter op anderhalve meter. AMAAI!!! Ik wist niet wat ik zag!!!
Mijn kamer is een kleine maar wel grotere kamer als in België. En het allerbelangrijkste, het heeft een airconditioning!!!

Deze avond hebben mijn broer(Bank) en mijn zusje(Bow) mij al vanalles Thais geleerd, het geld en een paar woorden, maar ik weet niet als ik die morgen nog ga kennen.

9 juli 2005

Wat een dag was het weer, er is van alles gebeurd. Ik heb m’n eerste Thaise aankoop gedaan, een flesje water en twee stukken fruit, en dat alles voor minder dan €1.
Ik heb mij vandaag ook moeten voorstellen in het Thais voor zo’n 200 Thaise mensen, gelukkig moest iedereen van AFS dat doen want wie weet wat we allemaal gezegd hebben.

sawadika kha
chan su sanne kha
chan i u sip pain kha
chan matha pratee belyiam kha
chan pay you tee chinawatt nakhon nayok kha
kapoen kha

Het welkomsfeest vond ik stroef verlopen, we kwamen in een rozenhaag binnen zijn toen met z’n alle (ongeveer een 50man) het podium opgegaan en ons één voor één voorgesteld. Toen kwam jouw advisor en kreeg je een bloemenkrans om je nek. Mijn advisor lijkt niet zo een goede Engelse spreker te zijn, dus dat kan nog moeilijk worden. Ook heeft elk land zijn land moeten voorstellen op een “creatieve manier”. Wij hebben uiteindelijk met z’n 16 het Belgisch volkslied gezongen, hoe droog!! En op het einde van de avond was er nog een soort ceremonie met kaarsen waarbij we allemaal een wit koordje rond onze pols kregen. En dat is zowat alles.
Maar de dag kan toch nog niet gedaan zijn als je weet dat dit de laatste keer is dat je eens goed kunt Nederlandse tetteren voor zo’n twee maanden. Dus ben ik nu naar de andere hotelkamer naar de meiden.

8 juli 2005

ik lig nu op mijn bed in een hotel in Bangkok. Ja dames en heren Sanne zit in Thailand. Maar wat hier allemaal op vooraf is gegaan,… . Aan de douane had ik blijkbaar nog een schaar in mijn bagage zitten, die ben ik nu natuurlijk kwijt, een goede start dus voor mij (kuch). Dan was het de eerste keer dat ik op een vliegtuig stapte, dat was wel een leuke ervaring. Die wolken zagen er zo tastbaar uit.
We moesten in Helsinki overstappen en wat bleek, ik zat helemaal alleen. En al die andere zeven zaten gezellig bij elkaar. 10uur vliegen alleen!! Naast mij zaten natuurlijk een Nederlander en nog een Zweed. Die Nederlander heeft natuurlijk heel zijn verhaal gedaan, zowel aan mij als aan de man die aan de andere kant van hem zat. Hij ging voor twee maanden helemaal alleen door Thailand trekken. De Zweed daarentegen was al vaker in Thailand geweest, hij had hier een vrouw en een motor waarmee hij door Thailand crost, dat heeft hij mij allemaal vertelt juist toen de piloot zei dat we gingen landen. Hij heeft zelfs een foto van zijn motor laten zien.

Na heel lang wachten aan de luchthaven, kwam er eindelijk een bus die ons naar het hotel bracht, later gebleken was het hotel eigendom van de eerste Thaise minister. Chique boel, je mocht niet eens je eigen koffers binnen dragen.
We keken op het blad waar op stond welke kamer we kregen, ik lag met een jongen van Paraguay samen? Vergissing, ik lig alleen!! Maar toen ik eindelijk op mijn kamer zat ging mijn telefoon, wil je misschien met andere op een kamer liggen? Jaaaaaaa natuurlijk, er werd een derde veel te klein bed (zelfs voor mijn lengte) op een kamer van twee Vlaamse meisjes bijgezet.

dag allemaal,

ja het heeft even geduurd vooraleer je iets op mijn site kon lezen, maar dat komt omdat het internet hier heel traag is en ik een andere manier moest vinden om jullie op de hoogte te houden. maar nu is het eindelijk zo ver, je kan te weten komen wat ik hier allemaal in Thailand uitspook.

veel lees en kijkplezier.